Nog meer hoog bezoek

Te beginnen met Bart en Jaqueline.

Wat een feest dat onze lieve vrienden ons komen opzoeken in Shanghai. We voelen ons werkelijk vereerd. Geweldig dat mensen interesse tonen in ons leven hier. We zijn wel weg maar we zouden graag ook een beetje bij jullie blijven. Je wil in twee werelden leven. In Shanghai bouw je een sociaal leven op maar ook je vrienden en bekenden in Nederland wil je graag blijven houden en bijhouden. Daarvoor doe je je best. Je mailt af en toe, we houden een blog bij en skypen en facebooken. Maar als je vrienden dan naar Shanghai komen is dat wel echt speciaal. We waren ook erg trots om Shanghai te kunnen laten zien.
We hadden een paar dingen in de planning maar we wisten ook wel dat het met Bart en Jaq geen probleem zou op leveren. Ze zouden zelf ook wel met ideeën komen.

We zijn wel traditioneel begonnen..............met jawel "de Bund". We kwamen bij schemer op de Bund en dus prachtig voor de meest gefotografeerde plek van Shanghai. Wat kiekjes van ons samen en daarna zijn we exclusief gaan eten bij "M on the Bund". We moeten toe geven dat de zalm de best was die we ooit gegeten hadden. Heerlijk. En wat wil je nog meer met als achtergrond de prachtige boulevard van Shanghai en de skyline van Pudong. Natuurlijk hebben we ook prachtige avondfoto's want na het etentje was het donker. Het is in Shanghai altijd vroeg donker. Jammer, maar voor de foto natuurlijk wel gaaf. Dit stukje Shanghai is de Engelse concessie. Hier is het huidige Shanghai begonnen. Natuurlijk was er het oude Chinese stuk maar dat ligt niet aan de rivier. Hier zijn de Engelsen begonnen om van Shanghai een handelstad te maken. Het heeft ook een oude Engelse stijl en er is zelfs een KOPIE gemaakt van de klok in de "Big Ben". Maar dan wel een Engelse kopie. Het blijft toch altijd mooi om de de klok te horen luiden op "de Bund".
In China is 95% van de mensen of Buddhist of Taoist. De klok geeft meer een katholiek geluid. De Engelsen hebben China en Shanghai kunnen veroveren met behulp van opium. Ze dreven handel met opium. Aangezien de Chinezen een verslavingens-gen hebben was binnen no time iedereen verslaafd en konden de Engelse flink aan de gang. Later zijn de Fransen gekomen en zij hebben de mooiste wijk hier in Shanghai. Een wijk met mooie oude villa's en Europees uitziende straten. Het zijn echt andere werelden. Helaas is Shanghai flink op weg om oude gedeeltes te slopen voor wolkenkrabbers. Het is een stad met rijkdom..........veel rijkdom. Inmiddels gaan ze Europa hard voorbij, en dat zie je. De rijkste Chinesen rijden in de duurste auto's. Gele Mazzerati's en groene Rolls Royse's zijn normaal geworden. Maar het gaat te hard, het gat tussen rijk en arm wordt te groot en dat gaat helemaal mis in onze ogen. Voordat China er is zijn ze alweer kapot. Chinezen verdienen meer dan de expats en ze zijn niet loyaal aan een bedrijf. Na ze te hebben ingewerkt kunnen ze zo weer weg zijn omdat ze elders 100 RMB meer krijgen. Shanghai is op het moment erg duur en we hebben geluk dat we op vakantie mogen in het goedkope Nederland.

Ik gaf al aan dat het verschil tussen arm en rijk groot is. Nu moet ik zeggen dat wij erg veel respect hebben voor de armere Chinezen. Zij zitten niet bij de pakken neer. Nee, zij zien zich zelf niet als arm. Ze maken hun eigen leven gewoon aantrekkelijk. Je hebt idd het rijke gedeelte in Shanghai en wijken waar arme mensen wonen. Zij redden het met hun middelen. Het zijn kleine dorpjes op zich. Er zijn winkeltjes, restaurantjes, en men woont er in Lilongs. Dit zijn een soort compounds waar iedereen zich aan dezelfde regels moet houden. Men zorgt voor elkaar en er in een douche- en toiletgebouw. De huizen zien er erg vies en onverzorgd uit. Maar hun eerste levensbehoefte is overleven en niet netjes zijn. Men zou wel een hoop ziektes kunnen voorkomen maar daar zouden ze in begeleid moeten worden want dat zit er gewoon niet in.

Met Bart en Jaq zijn we ook naar een traditioneel Chinees stadje geweest (binnen Shanghai). Qibao is de naam. Hier zie geen Franse of Engelse invloeden. Het is puur Chinees. Chinese huisjes, Chinees eten (onherkenbaar), Chinese mensen, theehuizen, en vooral erg veel mensen met zwart haar. Ze verkopen van alles. De fake spullen die ze de hele wereld rond verkopen worden ook hier verkocht. Maar ook traditionele spullen. Chinezen zijn gek op drukte en samen zijn. Dat is daar dan ook erg duidelijk. Ik wordt er serieus totaal gestoord. Chinezen zoeken in hun vrije tijd de drukte op daar waar wij graag de rust opzoeken. Ze zij graag met zijn allen bij elkaar. Ze maken ook erg veel herrie, het liefst via hele slechte luidsprekertjes. Chinezen kennen ook geen privé grens. Waar wij graag willen dat mensen een stukje van je af blijven staan, doen Chinezen dat niet. Het liefst lopen ze door je heen of in elk geval helemaal tegen je aan. Daar kan ik echt niet tegen. Na een uurtje Qibao kun je mij wegdragen. Zeker op zondag. Maar als toerist moet je het toch wel even gezien hebben. Bart en Jaq hebben het dus gezien. Bart genoot ook van zijn aandacht als blanke witneus.

Het zwarte tapijt

De mannen vergapen zich aan de nep smartfoons en Apple goodies

En wat nou zo mooi is aan het expatleven is dat je 's morgens in een traditioneel Chinees stadje kunt vertoeven en 's middags ga je naar de vrijmarkt voor Koninginnedag, georganiseerd door de Nederlandse vereniging. Gelukkig konden Bart en Jaq ook mee. Zagen ze ook dat we een erg leuke club Nederlanders hebben hier in Shanghai. Ze organiseren regelmatige leuke dingen. Op zich willen we graag internationaal zijn maar af en toe met wat Nederlanders is wel leuk. Wouter had wat oud spul verzameld en heeft goed verdient die middag. Het was een erg gave dag.

Even op ons gat en zowaar ze hebben geen smartfoon of i-pad in hun hand :-)

Met Bart en Jaq hebben we veel ondernomen. Zoals de Jin'an tempel. Dit is een goed onderhouden buddhistische tempel. Bart, Jaq en ik hebben als bezetenen muntjes staan gooien om eens te kijken of dat geluk zou brengen. We hebben een wandeltocht gedaan met Judith (een Hollandse dame die hier wandeltochten organiseert). We zijn door old town gewandeld en hebben een thee-ceremonie mee gedaan. We zijn lid van een expat club en daarmee zijn we een avond-fietstocht door de stad gaan doen. Heel interessant met een boottochtje en mooi uitzicht vanaf de andere kant van de Bund. Later hebben Hans en ik een fietstocht overdag gedaan en dat was veel interessanter omdat je dan in elk geval nog ziet waar je fietst. We zijn een dagje in de franse concessie geweest en daar hebben we dagje in een loft door gebracht omdat het regende die dag. Daar heeft Bart contact opgedaan met een toevallige Hollander en dat was maar goed ook omdat de rest compoundvrouwen waren. We hebben wat geshopt en geluncht.
We zijn verder nog naar het Urban Planning museum geweest, alwaar je het oude en nieuwe Shanghai samen ziet en er is een geweldige maquette van de stad. Zeker de moeite waard. En als klap op de vuurpeil naar de Lupu bridge. Wij waren hier zelf ook nog niet geweest dus was er voor ons ook nog een nieuwe ervaring. Het was de hele week eigenlijk super mooi weer en we hebben genoten van ons gezellige gezelschap. Vrijdags s'avonds zouden Linda en Joris erbij komen en dus was er een dagje overlap in het bezoek. Met hun hebben we de laatste dag doorgebracht.......jawel op de Bund maar dan overdag. We hebben heerlijk geluncht op ons favoriete stekkie. Later toch maar weer die hoge torens in. We hebben een heerlijk tijd gehad met Bart en Jaq.

Wat trots zijn we op ons Shanghai

Deze toren is af als wij weg zijn

Hoezo geen blauwe lucht in Shanghai

We hebben Bart en Jaq de volgende dag weggebracht naar Pudong airport. We zijn met de Maglev naar het vliegveld gegaan. De Maglev is de snelste trein ter wereld. 5 jaar geleden tenminste, want toen ging hij nog 430 kilometer per uur. Nu haalde hij nog maar 320 kilometer, maar goed, toch best hard.

En dat vonden ze ervan