zondag 25 september 2011

Appartement midden in het centrum en rust.

Zo, we zijn niet meer dakloos. We zijn nu, na uit ons huis te zijn gezet weer in een service appartement gaan wonen. Het is een net appartement. Het is klein maar voor twee weken is het redelijk te doen. Je kunt moeilijk iets huren voor twee weken. Ze willen zulke appartement natuurlijk voor een paar maanden verhuren. Dit appartement heeft een probleem dus konden we het wel voor korte tijd huren. Ze zijn namelijk de lobby aan het verbouwen. We zouden eigenlijk op de 28ste verdieping komen wonen maar dat is de 3de geworden waardoor we dus toch veel last hebben van de verbouwing. Gisteren hadden we vrienden op bezoek die niet meer bij kwamen van het lachen dat ons ook nog weer dit overkomt. Als je het appartementen gebouw binnen komt moet je door een bouwplaats die niet echt veilig oogt. Iedereen loopt met een helm en wij........zonder helm. Het stinkt giga naar lijm en als je boven komt zijn ze daar ook weer bezig. Ze zouden om 17.00 ophouden met verbouwen maar gisteren heb ik om 18.00 vriendelijk moeten vragen of ze op wilden houden. Dan lachen ze wat en gaan door. Communiceren is echt onmogelijk. Met handen en voeten communiceren is ook onmogelijk. Dat doe wij misschien in Europa maar hier kennen ze dat niet.

Het appartement is misschien wel klein maar het heeft een top locatie. Ik loop het gebouw uit en sta midden in het centrum (lees een deeltje van het centrum). Een westerse supermarkt onder het appartement en vele leuke eetgelegenheden op een paar minuten. Ik loop zo een park in en de french connecession. Gisteren heb ik een afspraak gemaakt met Janna. Janna woont alweer een jaar in deze buurt. Zij hebben een groot huis met een tuin. Dat is bijna onmogelijk en dus een lot uit de loterij. Als je naar haar huis loopt vraag je je serieus af waar ze in Gods naam is gaan wonen. Maar als de poort open gaat kom je in een soort oase van rust midden in de stad. Janna en haar man hebben een groter budget dan wij maar hebben ook erg veel geluk gehad met dit huis. Het is een erg oud huis maar heeft weinig gebreken...........................ook uniek. Ik ben na onze afspraak ook eens op zoek gegaan naar old houses in deze buurt. Volgens de internet prijzen zouden we er kunnen wonen maar als het punjet bij paaltje komt zijn ze waarschijnlijk  niet te betalen. Hans en ik willen onze energie nu toch echt in iets anders gaan stoppen dan huizen.

Nu we weer even rust hebben is Hans weer lekker aan het werk en slapen we weer goed. We komen even bij van alles. Nu blijkt ook dat Wouter sneller op school is vanuit het centrum dan vanuit onze oude buurt. Gisteren was hij als eerste in de klas en anders altijd als laatste.
Hans doet het goed op zijn werk maar komt door al dit gedoe wel achter op schema. Gelukkig heeft zijn baas alle begrip. Verder moet hij erg wennen om boven mensen te gaan staan. In Europa zijn we gewend om als baas toch gelijk te zijn met je mensen. Hier moet je echt de baas zijn. Je moet echt laten zien dat jij het voor het zeggen hebt anders nemen ze je niet serieus. Als er nog iemand boven Hans zou staan luisteren ze dus alleen naar hem. Hans is nu de baas en het gaat ook goed. Er echter iemand die in dezelfde functie groep zit maar waarvan Hans wel de baas is. Deze man neemt dus niets van Hans aan. Dat moet iemand doen die hoger is..............moeilijke mensen.
Ook dat kost veel energie. Een collega van Philips ( Stefanos ) waar we privé mee omgaan heeft hier veel problemen mee. Hij heeft namelijk iemand vervangen maar die persoon werkt er nog. Dus Stefanos kan zeggen wat hij wil ze luisteren alleen naar hun oude baas.......best frustrerend lijkt me. Hans en Stefanos hebben veel steun aan elkaar.

Chinezen doen ook alleen wat ze is opgedragen. Dus als je achter de kassa werkt doe je dat en niets anders. Dus als je aan iemand bij de kassa vraagt: waar is de cola, dan gaat ze je waterig aan staan kijken tot dat je het toch maar zelf uit gaat zoeken. Zo zijn er ook banen waarvan je het nut niet kan zien. Op een kruising waar stoplichten staan iemand onder een parasol zetten met een politiepak en die laten roepen dat het stoplicht op rood of groen staat. Zo staan in een kapsalon gemiddeld 15 personeelsleden en 2 of 3 klanten. De rest staat en staat en staat de hele dag te staren of liggen te slapen in een stoel. Slapen doen Chinezen overal. Ikea is een favoriete plek, daar liggen ze in bedden en stoelen ongegeneerd te pitten. Het blijft een raar volk. Iedereen denkt dat ze wereldeconomie over nemen maar voordat ze net zover zijn in beschaving.........................................als dat ooit kan.

1 opmerking:

  1. Hoi Brenda, Hans en Wouter,
    Je kan wel zeggen dat jullie in een andere wereld zijn beland.....hoe gaat het met Wouter?
    groetjes Brechje

    BeantwoordenVerwijderen