We zijn weer in China terug. We zijn 2.5 weken in NL geweest. Het was super gezellig om iedereen weer te zien en te spreken. Ons eigen huisje, een huur-autootje en veel gezelligheid maakte ons leventje in NL weer even als vanouds. Het is echt heel raar hoe snel je weer in je oude ritme zitten. In China heb ik eigenlijk nog helemaal geen ritme. Ik vraag me ook af of ik ooit een ritme ga krijgen. Hier is alles onvoorstelbaar. Dat is eigenlijk best leuk en het geeft wel een speciaal gevoel. Alles kan en niets is onmogelijk. Over een paar jaar zit ik dus weer zo in mijn Hollandse ritme en daar kan ik dan nog lang in zitten, als het goed is. Maar het was ook weer vertrouwd met allemaal lieve en geïnteresseerde mensen. We hebben genoten van het Hollandse weer, schaatsen, dierentuin, kerstdiners, Nieuwjaar, Joris, Eva, familie, AH, Hema en het makkelijke leven in NL. Nu ik terug ben mis ik het ook allemaal weer. Het leven hier is een stuk moeilijker maar ook heel gezellig. Misschien is het wel eens goed om dit leven te ervaren en dan kun je weer genieten van het gemak waar je in NL niet meer aan denkt. De Chinese cultuur is moeilijk te vatten en daar blijf ik mee stoeien maar het expat leven is een mooie bestaan voor een paar jaar.
Eenmaal weer hier zijn de voorbereidingen voor het Chinese Nieuwjaar in volle gang. De stad kleurt rood en goud. Dat brengt geluk en geld. Je kunt overal prullaria kopen om in en om je huis op te hangen. Net als wij met kerst doen maar dan knalrood en goud. Winkels zijn uitverkocht en je kunt er over de zwarte koppen lopen. Mensen nemen ontslag om naar familie te gaan. Er staan enorme rijen mensen bij treinkaartjes verkoopadressen. De stad veranderd enorm. Vanaf volgende week is iedereen vrij en dan barst het los. Wij drinken water uit waterkannen en we kregen een brief dat er twee weken geen water wordt verkocht en dat we dus extra moeten bestellen. Wij hebben het Nieuwjaar vijf jaar geleden meegemaakt en het was als oorlog, zo erg. Het is ook niet 1 nacht maar 4 en dan hebben zijn alleen nog maar de kwade geesten verjaagd maar na een week begint het weer en dan maken ze herrie om de goede geesten binnen te halen. Zeg maar gerust dat je twee weken in de herrie van vuurwerk zit. En het zijn niet een paar vuurpijltjes zoals in NL. Er zullen weer veel doden vallen. Wij gaan nu dus twee weken op pad. We ontvluchten de boel en gaan naar Thailand. Heerlijk even genieten van mijn mannen in een prachtige omgeving. En zo komen we de koude winter wel door.
Wat super is, is dat mijn ouder en Linda en Joris ons op komen zoeken. Wij vinden het echt helemaal geweldig dat ze komen en interesse tonen in ons leven alhier. We zullen er voor zorgen dat ze een geweldig tijd zullen hebben. We gaan veel leuke dingen doen. Met mijn ouders gaan we ook naar Beijing of Guillin. Wouter kan niet wachten tot Joris op bezoek komt. We kunnen ook niet wachten om Shanghai te laten zien en de cultuurshock die dat te weeg zal brengen. Het gezicht van Linda als ze hier rond huppelt. Het gaat geweldig worden dat is beloofd. Ze zullen het gaan ervaren.
Tussen de bezoekjes van mijn ouders en Linda en Joris ga ik samen met Irma (een andere verpleegkundige hier op de compound) vrijwilligers werk doen in X'ian. Misschien kennen mensen X'ian van het terracotta leger? Er komt een groep Hollandse chirurgen naar China om kinderen met een hazelip te opereren. Deze kinderen wonen allemaal in een weeshuis waar de kinderen geen liefde krijgen en waar niet genoeg mensen zijn en kennis is om de kinderen na de operatie te verzorgen en te voeden. Ik zie het als een eer dat ik dit mag doen. Het lijkt me een enorm ervaring die niet alleen mooie herinneringen zal opleveren. Super dat Irma en ik samen kunnen gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten