Bezoek or not bezoek that's the question...........

Tja, het is een vreemd onderwerp maar er valt veel over te vertellen.

Wie zou er nou naar China willen???? Je bent hartstikke stom als je dat doet. Het is vies en er is luchtvervuiling. Er is geen strand en het eten is helemaal anders. O ja en de Chinezen spugen op de grond. Bah wat een vies land. En verstaan doe je ze ook niet.

Ik kan me best voorstellen dat mensen ervoor kiezen om niet te komen. Het is een flinke reis en ook niet goedkoop. Als je hier dan bent heb een "city trip" en geen strand. De meeste kinderen willen rondrennen op een camping en zwemmen. Ieder voor zich natuurlijk.

Toen we naar Boston zouden verhuizen stonden de mensen al in de rij om ons te bezoeken. Hier in China zijn er maar een paar mensen geweest die ons wilden bezoeken. Ik snap het wel hoor.........Boston is makkelijker en ook nog eens dichterbij. Maar ook een "city trip".

Toch denk ik dat niet iedereen beseft wat China inhoud. Dat is best jammer. Als je in je leven nou een keer iets echt anders wilt zien en een stad wil zien als geen andere stad dan heb je toch wat gemist.
Boston is prachtig en een beetje normaal zoals wij gewend zijn. Shanghai is een totaal andere beleving. Alles is anders en dit zal je altijd bijblijven. En andere cultuur beleven en zien hoe deze mensen leven. Er is een groot gat tussen rijk en arm hier en ik heb erg veel respect voor de arme mensen hier. Daar zouden wij westerlingen nog veel van kunnen leren. Ze zijn niet jaloers op rijke mensen ze willen niet meer en meer en meer. Ze leven hun leven met alle beperkingen. Zijn vriendelijk als je langs loopt. Onderhouden zich zelf door ruilen en werken. Ze zijn blij en tevreden met heel weinig. Voor ons is het misschien vies en armoedig, bij hun zie je alleen blijdschap dat ze leven. Ze vermaken zich met tai tsi en dansen op straat. In Nederland moet nu iedereen "Mind fullniss " doen, maar hier doen ze niet anders.

Dit is geen reclame om mensen hier heen te krijgen. Maar pas op wat je zegt over China als je niet beseft wat je zegt. Beoordeel deze mensen niet als je niet weet hoe hun cultuur in elkaar steekt. En niet alle troep komt uit China. Wij in het westen willen goedkope producten. In China wonen mensen die nog goedkoop willen werken. Dus gaan bedrijven hier produceren. Koelstra van onze vriend uit Nederland laat zijn kinderwagens hier maken, Philips laat zijn lampen hier maken. Maar ook Hema en H&M. Zelfs het goede merk Gaastra en andere "Hollandse merken" worden hier gemaakt. Simpelweg omdat het in Europa te duur is en iedereen daar een hoog salaris wil hebben. Productiewerk, poetswerk en durty jobs worden door mensen uit Polen gedaan. Inmiddels vervuilen hier de fabrieken het land. Bah wat is China een vies land. Ja, sorry hoor maar veelal wel door dat wij in het westen goedkoop willen. En ach zeg nou eerlijk het is ver genoeg van Europa dus wat maakt het uit. Natuurlijk willen de mensen hier ook geld verdienen en wij geven ze dat.
Als bedrijven tegen hun werknemers zeggen dat ze maar 8 uur per dag mogen werken gaan ze staken. Ze willen meer werken. Ze willen extra geld voor een betere toekomst voor hun kinderen. Als de bedrijven dat dan niet geven dan gaan ze er nog een andere baan bij zoeken.
Nee dus, in China maken ze geen troep als wij het niet zouden willen. De Chinezen zelf snappen helemaal niets van merken en/of fake. Het zegt ze niets. Ze werken hard om te overleven en voor de toekomst van hun kinderen en sommigen met een salaris van 375 euro per jaar.

Inmiddels heb je ook een groep hele rijke Chinezen.  Die leven natuurlijk over de koppen van al die hard werkende mensen. Het gat wordt snel te groot. Je ziet dat ze hier een enorme inhaalslag aan het maken zijn. Waar wij in het westen jaren en jaren over gedaan hebben doen ze hier in een paar jaar. Het gaat te hard. Je ziet dat ze willen leven als in het westen en dan wel snel. Dus als je ook maar wat geld hebt dan moet je het laten zien. iPhone, dikke auto, maar je huis is niet belangrijk, eerst wat je kan laten zien. Ze hebben veel geld maar hun denken is nog niet op dat niveau. Inderdaad bij deze groep gaat alles om geld. Jammer maar bij ons is het niet anders. Nu door de crisis lijken we ons weer te beseffen dat willen willen willen niet altijd werkt. Voor hun is willen en hebben nieuw en dat geven ze nog even niet op...geloof me. Ze helpen nu ons in het westen door te investeren en Europese en Amerikaanse producten te kopen.

Ik wil alleen maar zeggen dat Shanghai de moeite waard is voor een "city trip". Het is een stad met veel verborgen schoonheden. Er is veel te zien en te doen. Er zijn prachtige parken en geweldige musea. De Bund natuurlijk maar ook rond wandelen in de French consession is helemaal geweldig. Nu na twee jaar ontdek ik nog steeds geweldige plekken. We wonen op een mooie compound met twee zwembaden waar kinderen zich kunnen bewegen als op een Hollands camping.

We hebben al leuk bezoek gehad. Mijn ouders, Bart en Jaqueline, Joris en Linda, Reitze, Susan en Martijn en Hanny. We zijn ook erg blij dat zij de moeite hebben genomen om ons te bezoeken om welke reden dan ook.

Helaas is het ook mis gegaan met bezoek. We konden het bezoek niet ontvangen op het moment dat het uitkwam. Jammer dat we niet tot een compromis hebben kunnen komen en dat het is geëindigd in een ruzie die er niet had hoeven te zijn.

Bezoek krijgen is erg leuk en je gaat de stad weer eens als toerist bekijken. Ik ga veelal wel mee op pad. Zeker omdat ik de stad al ken en Shanghai niet altijd even makkelijk is om als toerist te bekijken. Met Susan heb ik enorm geshopped en zij was echt super enthousiast. Ze weet echt hoe wij hier leven. Vaak doe je alleen wat toeristendingen maar met Susan hebben we echt de week totaal gebruikt. 3 plannen op een dag. Shoppen, cultuur en expat leven. Ze heeft de stad echt beleefd. Het was erg leuk om haar gids te zijn. Met mijn ouders zijn we gaan reizen in China wat erg leuk was. Mijn ouders en Bart en Jaqueline waren er meer om ons te zien. Wat wij natuurlijk erg leuk vonden. En niet te vergeten Joris kwam voor Wouter....super.
Bezoek mag alleen komen als ze ook Hollands goodies meenemen :-). Gratis bed and breakfast en gids daar staan een paar boodschapjes tegenover die we hier niet kunnen krijgen. Zalig als we die dan weer een tijd je tot onze beschikking hebben.

Bezoek kost ook energie. Je wil het goed doen voor je gasten en je leeft anders dan anders. Het gewone leven wat wij hier inmiddels hebben gaat gewoon door. Je moet rekening houden en aanpassen. Dat is niet erg maar wel dubbel op. Rekening houden met hun gewoontes. Dat maakt niet uit als je er samen maar uitkomt. Langer dan een week voor een Shanghai City trip zou ik ook niet doen. Daarna reizen binnen China zou ik aanraden. Beijing, Guilin, Xian, Moganshan enz.
Als mensen met kinderen komen is het natuurlijk erg handig als Wouter ook vrij is. Het zou niet leuk zijn voor het bezoek en voor Wouter als Wouter hele dagen op school zit en huiswerk moet maken.

Voorlopig zijn we nog in Shanghai en wie weet waar we in December heen verhuizen. Ik ben niet van plan om een bed and breakfast te beginnen maar als je langs wil komen kunnen we altijd kijken of we tot een datum kunnen komen. In de zomer is Shanghai veel te heet en zijn we er niet te vinden.

Just life in Shanghai

Prachtige bloemen op onze compound

Samen met je vriend een ijsje eten

De Shanghai bloem

Joao een vriendje van de compound uit Brazilie

De Shanghai Dutch School

Twee Chinese dames

Helaas verdwijnt dit langzaam uit het straat beeld

Oude wijken worden gesloopt voor torenflats

Maar dit is Shanghai

Prachtig herenhuizen

De colours of Shanghai

Chinees deurtje

Chinees lampje

Waterstadje om de hoek

Spelen in de speeltuin

Wat is er allemaal gebeurt.......nu we alles weer op een rijtje hebben kunnen we het misschien uitleggen.

Een lange titel voor een lang en ongelofelijk verhaal. Dit verhaal heeft ook nog een vervolg en dat zal waarschijnlijk net zo chaotisch en ongelofelijk zijn.

2011 vertrekken we naar Shanghai met het idee dat, als het niet zou werken we altijd terug zouden kunnen. Inmiddels is wel bekent (en je kunt het uit eerdere verslagen lezen) dat onze opstart hier niet echt voorspoedig is verlopen. In januari 2012 wilde ik eigenlijk wel terug naar Nederland omdat toen ook nog de school waar Wouter op zat corrupt bleek te zijn. Het was genoeg. Er was echter geen baan voor Hans in Nederland. We hebben een gescheiden leven overwogen. Daar zijn speciale contracten voor. Uiteindelijk na veel dubben zijn Wouter en ik gebleven. Wij waren niet de enige die dit doormaakte en de samenhorigheid die er op dat moment was onder de REGO ouders heeft me doen beseffen dat ik wel veel erg fijne vrienden had hier. Natuurlijk was het ook beter als gezin om bij elkaar te blijven. We hadden toen eigenlijk al wel besloten dat het leven hier niet alleen maar makkelijk is zoals velen waarschijnlijk wel denken als je op Facebook kijkt (waar ik natuurlijk alleen maar de positieve dingen schrijf). Het is of te warm of erg koud, het is altijd druk en er is altijd lawaai, je snapt de mensen vrijwel nooit omdat de cultuur echt totaal anders is, je eet anders en om dat eten te vinden moet je verschillende winkels af, het is vaker bewolkt en vroeg donker waardoor je energie peil aardig daalt. Dus we zouden tot zomer 2013 in Shanghai blijven. Toen Hans dit besproken had bij P.....s vroeg men of hij misschien interesse had in Boston. En ja, daar hadden we zeker oren na. Terug naar Nederland vonden eigenlijk een beetje snel en met de crisis aldaar ook niet echt gunstig. Geen carrière vooruitgang voor Hans in elk geval. In de zomer van 2012 werd duidelijk dat ze echt serieus werden over Boston. Gezien wij al eerder slechte ervaringen hadden met wel/niet gaan spelletjes van P.....s wilde we niet te veel hopen. In januari 2013 werd er zelfs gevraagd of hij wilde gaan praten met de man die daar nu de kwaliteit manager was. Dit gesprek was erg positief en er werd al gecommuniceerd binnen P.....s dat Hans die baan zou overnemen. Nu zeggen mensen die expats zijn bij P.....s "als de school betaald is geloven we het pas". Dus ook wij waren nog steeds voorzichtig. Er was immers geen contract. Er waren ook banen voorhanden in Nederland en dus als Boston niets werd konden we terug naar Nederland. Hans belde op een bepaald moment naar de personeelsman in Boston zelf om wat gegevens duidelijk te krijgen. Daar begonnen de grote twijfels al. De man zij dat het geen expat contract was en dat het een vakgroep lager was als dat de baas van Hans had voorgeschoteld. Ahhhhhaaaa daar gaan we weer.

De baas van Hans stelde hem echter gerust omdat hij een gecombineerde baan zou krijgen en dat het dan wel zou kunnen. Uit eindlijk hadden we ook haast omdat we een huis en een school moesten gaan zoeken in Boston. Inmiddels had ik al een sociaal netwerk in Boston. Allemaal hele aardige mensen die me hielpen met wonen en wijken, scholen, en allerlei handige tips. Ik had door hun al een heel fijne gevoel over Boston. Hans wilde dus een beetje haast maken en toen we een pre-visit wilde regelen werd ons verteld dat ze toch liever eigen mensen de kans wilden geven. EIGEN mensen......wat is Hans dan.......van Mars! Nu staat de functie op internet en hebben ze het dus intern niet op kunnen lossen. Wij hadden best onder goede voorwaarde als lokaal willen gaan maar wat is P.....s slecht voor zijn personeel. Dit kost zoveel energie en verdriet. Hans geeft zich meer dan 100 procent voordat bedrijf en waar zijn zij.........? O, ja de banen in Nederland waren ook niet concreet. Dus weer zouden Wouter en ik alleen terug gaan. Maar tijdens een adviesgesprek vertelden ze dat ze eigenlijk niet weten waar ze Hans in december kunnen plaatsen en dus is het onverstandig om te gaan omdat we dan misschien in december weer moeten verhuizen.......naar.....?

En daarom gaan we maar op vakantie in de tijd die we samen vrij hebben. Energie op doen. We hebben het niet slecht, laten we eerlijk zijn. Maar het is niet heel erg fijn om steeds op de rand te moeten leven. Hoop, geen hoop, waarheid of een leugen, blijven of gaan. Nu we blijven is de rust weer wedergekeerd maar het is nog steeds erg pijnlijk dat we weer zo behandeld zijn. Wie zegt dat het niet weer gebeurt en hoe houden vertrouwen??????

Maar een ding.......wat zijn wij FLEXIBEL!!!!!!!!!!!

SUPER SCHOOL, BISS en de SDS..........Britisch Internationale school met geïntegreerd Nederlands onderwijs.

We zijn erg blij met de school waar we voor kozen hebben. Noodgedwongen hebben we de REGO moeten verlaten omdat het management corrupt is, met vele gevolgen van dien. Maar we zijn nu meer dan blij met onze keuze om naar BISS-Puxi te gaan. Wouter is er helemaal happy en de SDS heeft daar een hele grote bijdrage in. De Shanghai Dutch school.
Het valt me op dat mensen die naar Shanghai komen snel voor de "Oranje Draak" kiezen als Nederlandse school voor hun kinderen. Maar wij zijn heel blij dat we de SDS ook hebben bezocht en we zijn heel blij omdat ze heel persoonlijk gericht onderwijs geven en iedereen erg betrokken is bij de school. Het is voor Wouter altijd een feestje...ondanks dat hij natuurlijk ook hard moet werken. Ze hebben ook aandacht als het even niet lekker loopt en halen het beste in het kind naar boven.
Wouter voelt zich op de grote Internationale school helemaal prettig omdat hij altijd welkom in bij juf Chris en juf Mayke. Hoe goed kan je het hebben. Wouter krijgt ook cito toetsen en werkt met Zwijsen en Malenberg. Het zijn kleinere klasjes en het is geïntegreerde in het school programma. Wouter krijgt in het uur Chinese les wat andere kinderen krijgen, Nederlands. 5 keer per week een uur en huiswerk.
Het Britse systeem is misschien even wennen omdat het strenger is dan het Nederlandse systeem. Als ik eerlijk ben zag ik het in het begin totaal niet zitten maar ik ben ervan terug gekomen. Regels en discipline zijn juist duidelijk voor een kind. Discipline en duidelijkheid beteken niet dat een kind het niet leuk heeft. Juist niet.......alles is duidelijk en dus kan een kind gewoon bezig zijn met leren, spelen en zich zelf zijn. Door de regels en de controle daarop wordt ook niet zoveel gepest. Kinderen leren omgaan met regels die er in de rest van je leven ook zijn. Er wordt ook veel aandacht besteed aan zelfvertrouwen. Optredens en werkstukken presenteren. BISS is een grote school maar door de indeling lijkt het toch weer overzichtelijk. Als je in Shanghai gaat wonen is het eerste waar je zorgen over maakt je kind. Nu zou ik me zorgen maken om terug te keren naar Nederland. Ik denk dat het moeilijk is om terug te keren naar klassen van 30 kinderen en minder discipline en regels. De rust van deze school tegenover de chaos op scholen in Nederland zal voor Wouter enorm wennen zijn. Op de Nederlandse school had Wouter bijna dagelijks hoofdpijn, hier heeft hij daar nooit meer last van had. Ik zou iedereen de BISS en de SDS gunnen. Wouter zal zich wel weer aanpassen, want zoals gebleken is ons kind enorm flexibel. Wouter zal veel voordelen hebben aan deze stap om in Shanghai te gaan wonen. Het is ook weer goed om weg te gaan. Een kind moet uiteindelijk ook kunnen genieten van het echte leven met echt bossen en frisse lucht. De school heeft Wouters leven hier erg veilig en prettig gemaakt. Hij gaat met plezier naar school. Daarnaast zijn zijn resultaten ten opzichten van de Nederlandse school flink omhoog gegaan. Slechte cito scores werden A's. En dat voor een ventje met dyslexie. Ode aan Wouter en en Juf Chris.....

"s Morgens met de bus naar school......45 minuten zonder te klagen in de bus.

Gelukkig zit Siebe naast hem en beleven ze veel lol in de bus.

Deze foto is genomen tijdens een internationale dag op de BISS. De juffen en kinderen lopen er normaal gesproken minder Belgisch en Nederlandse bij.

Dit zijn de kinderen van Primary en op de hele school zitten ongeveer 60 Nederlands en Belgische kinderen.

Langkawi

Langkawi is een prachtig eiland en het eiland hoort bij Maleisië. Het heeft Unesco regenwouden en Mangrove bossen. Daarnaast is het natuurlijk erg toeristisch. Wij zaten echter op een totale uithoek van het eiland in een jungle/beach hotel. We zijn heerlijk uitgerust en hebben toch veel van het eiland gezien en dat in 7 dagen. Hans wilde vooral strand en zee en ik wilde vooral dingen gaan bekijken. Nou dat kan allemaal op dat nog redelijk grote eiland.

Overal aapjes en andere exotische dieren. Dat dan niet achter de tralies in de dierentuin. We hadden steeds een erg aardige gids die ook echt wist wat ze vertelde en ook echt hart had voor de natuur. De natuur was dan ook prachtig. Wat een geweldige kleuren

Rond het zwembad en op het stand maakte Wouter veel vriendjes. Hij is zo enorm gegroeid in het maken van sociale contacten. Prachtig om te zien dat hij nu zomaar vriendjes kan worden met een engels jongetje wonend in Honk Kong en een Nederlandse jongetje wonend in Spanje (ze spraken samen Engels).We zagen Wouter echt hele dagen niet. Tijden veranderen....

Helaas is deze vakantie geëindigd met een salmonella infectie door rauwe kip op het vliegveld. Maar gelukkig is ons ventje erg sterk en dus is alles met een sisser afgelopen. Denk je dat je in China ziektes oploopt.......nee hoor.

Dan toch maar weer een paar erg vervelende foto's. Voor de mensen die het niet aankunnen.........niet kijken. Het is te mooi.

Oeps

Prachtige ervaring

Australië...........december 2012/2013

Ik ben lang bezig geweest om een blog te schrijven over onze reis naar Australië. Ik bleef maar schrijven en schrijven. Het was een reis van ruim 3 weken en er valt zoveel te vertellen over deze reis, daar heb ik een boek voor nodig. De natuur, de mensen, de steden het gevoel wat we daar hadden is gewoon weg niet echt te beschrijven. En dus wil ik het maar gewoon kort houden. Het was een geweldige ervaring die ik iedereen gun. Kijk en geniet mee. We waren er in de Australische zomer en die is in december.

Het zegt denk ik wel genoeg...............................................!