Nieuwe school

Zo, Wouter is inmiddels aan zijn 3de week school begonnen. Hij  is van de Rego naar BISS gegaan. De reden daarvoor is jullie alom bekend. Het is natuurlijk erg spannend om naar een andere school te gaan. Andere juffen en andere kinderen. Het is ook een vele grotere school. Waar Rego een beetje kneuterig was kun je dat van de BISS zeker niet zeggen. Ik moet echter wel zeggen dat de school erg hun best doet de school knus te laten lijken. Door middel van kleine gangen waar dan alleen de groepen 3 of 4 zitten. Het kleuter gedeelte is helemaal apart. Omdat op internationale scholen de lagere en middelbare school bij elkaar zitten lijkt het ook snel groot. Bij BISS zit Secondary echter in een apart gebouw naast Primary. Het is er netjes en goed georganiseerd. Zoals je misschien van een Britse school wel mag verwachten. Deze school valt onder een grote groep internationale scholen overal in de wereld. Het is een solide school. Daarom hebben we er ook voor gekozen. Je moet er niet aan denken dat de school nog eens onder je kont vandaan zakt door mis-management. Nee hier heerst de Britse perfectie. Allemaal netjes in een uniform en netjes en stil in de rij achter de juf aan naar de klas. De juf heet geen juf Katie maar Miss Dorethy. Als je je niet gedraagt verlies je "golden time". Golden time is extra speeltijd op vrijdag middag. Na drie keer waarschuwen verdwijnt er een min. golden time.
Er zijn nog veel meer regels en het is zeker een stuk strikter dan de Rego terwijl ook zij Brits waren.

Nu kun je ervan vinden wat je wil en er zijn voor en tegens voor het wat strengere onderwijs. Ik moet zeggen dat ik zowel voor als tegen ben en ik dus eigenlijk nog geen duidelijke mening heb. Als ik op de school rond loop is er rust. Als je de klassen inkijkt hangen de kinderen aan de lippen van hun juf en luisteren aandachtig. Er zitten niet meer dan 18 kinderen in de klas en er is een hulp juf. Kinderen kennen de regels en dat geeft ook duidelijkheid. Men heeft respect voor de leraren en ouderen. Kinderen die zich minder kunnen concentreren zullen hier zeker baat bij hebben. Kinderen die zich minder kunnen beheersen hebben nooit meer Golden time. Tja, wat is goed? Misschien een gulden midden weg.

We hebben al een paar bijeenkomsten gehad als ouders. Dat is nu iets minder handig omdat we naar de andere kant van de stad moeten en dat kan knap tegenvallen. Het is duidelijk dat ze op de BISS duidelijkheid willen scheppen en laten niets aan het toeval over. Alles wordt tot in de puntjes uitgelegd en er zijn zelfs hapjes en drankjes. Ik ben zelfs een avond een beetje tipsy naar huis gegaan. Ik had ook nog niet kunnen eten voor vertrek omdat ik het anders simpelweg niet had kunnen redden. Maar dan dus wel aan een wijntje begonnen en ja dat werkt bij mij niet. Als ze het hadden geweten had ik misschien ook golden time verloren.

Gelukkig heeft Wouter een juf die hij kent vanuit Rego. Tja, ook zij moesten Rego verlaten. Gelukkig is ze nu Wouters juf. Maar ook de Nederlandse school van Rego is over naar de BISS. Het heet nu de SDS (Shanghai Dutch school). Dat is ook helemaal leuk. Chris, Job, Mayke en Lies zijn super leuke mensen en ze runnen een erg leuke school. Het is ongelofelijk wat voor bergen werk zij hebben verzet om tot hier te komen. Ik heb enorm veel respect. Maar ook voor Wouter is dit natuurlijk geweldig. Nog meer bekenden en juffen tegen wie hij lekker in het NL kan praten. Hij heeft elke dag een uurtje Nederlands. Ze leren nu via 'Nieuws begrip'. Ze krijgen les via een onderwerp wat op dit moment speelt in Nederland. Zo leer je over Nederland maar ook de spelling en geschiedenis enz. Dat is wat Wouter enorm trekt om op deze manier te leren. Puur spelling is super saai.

Maar ook in het Engels leren ze op deze manier. Het is dus niet zo omdat het een strenge school is dat ze met de handen over elkaar aan een tafeltje zitten. Nee hoor. Ze gaan ook naar buiten om stenen te zoeken en te kijken of deze b.v. doorlaatbaar zijn. Ze hebben science, numberacy, literacy, ict, gym, swimming, music, humanity. Het is een erg leuk manier van leren. Alleen dat ze daarna ook huiswerk mee geven valt niet in goede aarde bij Wouter. Maar goed, op zich vinden wij het tot nu toe meevallen tegen over de Rego. Maar Wouter begint altijd met frisse tegenzin. Ze geven op vrijdag het huiswerk mee en het moet op woensdag ingeleverd zijn. En er is huiswerk van bijna alle vakken. De kinderen zijn natuurlijk al best laat thuis van school en dan nog aan het werk is moeilijk en in de weekende hebben zij ook vrije tijd verdient. Maar oké dat hoort er hierbij.

Zomer vol plezier

Op naar Sri-Lanka. En omdat we met Emirate Air toch over Dubai vlogen wilden we dat ook wel eens gezien hebben. Dubai is dan ook werkelijk ongelooflijk te noemen. Zand, zand en een zanderige stad. Er heerst een sfeer van het sprookje van 1000 en 1 nacht. Heel Arabisch. Dat met alle voor en nadelen. Wij vonden het geweldig om te ervaren. Ik hoor van mensen die daar expat zijn of zijn geweest dat het een erg fijn leefklimaat heeft. Het gewone klimaat is echter al niet vol te houden. Ik schakel al af bij 30 graden, laat staan 48 of hoger. Zelfs de zee waarin we afkoeling wilde zoeken was 38 graden. We zijn wat echte Arabische markten afgegaan en hebben natuurlijk de hoogste toren van de wereld bekeken en foto's gemaakt van het zanderige uitzicht. Het was erg leuk voor twee dagen. We hadden een up-grade van het Hyatt hotel waarvan we lid zijn waardoor we als god in Dubai zijn vervoerd van en naar het vliegveld. Ook wel leuk om eens mee te maken.

Sri-Lanka onze vakantie keuze. We zijn al een tijd nieuwsgierig naar dit land. Dus tijd voor een vakantie aldaar. We hoopten een Indiase cultuur te treffen. We denken zelf dat India niet voor ons is weggelegd dus wilden we dit wel proberen. We zouden 8 dagen rondreizen en 6 dagen strand gaan doen. We hadden een gids met auto geregeld en zo zijn we op pad gegaan. Onze gids was een vriendelijke jonge gast. Wouter ging voorin en Hans en ik achterin en het schoolreisje kon beginnen. Elke dag een andere bestemming, waarvan we niet wisten of dat niet te heftig was. Maar in Zuid-Afrika, waar we om de drie dagen verder gingen vond Wouter dat we elke dag moesten verkassen. Dus dat zouden we nu doen. Voor Wouter geen probleem maar wij vonden het echter wel veel. Zowieso omdat je zoveel meemaakt als je reist en je kunt het ene nog niet verwerken en we hadden alweer een nieuwe ervaring. We hebben nu geleerd dat het voor ons wel wat rustiger mag. Ik moet ook zeggen dat onze gids onze dagen soms een beetje te vol plande en dat hebben we na een paar dagen maar eens flink aangepast.

Olifanten opvang, Tempels, Boedistiche hoogtepunten, natuurlijk, watervallen, bij een lokale familie eten, tochtjes met een koe en een Tuktuk, de theeplantages en een theefabriek, stadjes enz. Het was een lust voor het oog. Gelukkig hadden we elke dag een zwembad zodat er ook tijd was voor een koele dip na de volle dagen. Het was een enorm mooie ervaring. Van de Chinese cultuur naar de Arabische cultuur en dan naar de Indiase cultuur, het waren enorme verschillen maar prachtig om mee te maken. In Sri-Lanka (en zeker in het noorden en midden) is het toerisme pas net op gang. Voorheen waren er de Tamil-Tijgers die roet in het eten gooide. Ze vochten voor een eigen plek.  
We waren dan ook wel enorme bezienswaardigheid. Overal werden foto's van ons gemaakt. Ze vonden het duidelijk een eer dat wij hun land bezochten. Geen toerisme, wat soms ook wel nadelen had. We hebben namelijk een keer totaal alleen in een landhuis gezeten. Het was erg rustig maar ook saai. Ze hadden 1 menu en dus geen keuze. Later aan het strand was het gezellig druk en heeft Wouter maar ook wij vrienden gemaakt. Wouter spreekt nu twee talen en dat is erg makkelijk om in andere landen vrienden te maken. Zijn vriendjes uit Duitsland verstonden Nederlands een spraken ook Engels omdat hun moeder Nederlandse was en hun Nanny Engels. Er waren wat mensen die we steeds troffen aan het strand en zij waren erg verbaast dat Wouter zo goed twee talen sprak. Trots zijn we. Het hotel aan het strand "Jetwing Blue" was erg luxe te noemen. We hadden een super gave kamer en een perfect uitzicht. De zee daar was erg ruw en dat was geweldig voor het rustgevende gevoel maar niet om te zwemmen. Gelukkig hadden ze een stuk of vier zwembaden. We hebben daar een erg gezellige tijd gehad met de ouders van Wouters vriendjes. 's Middags op het strand al aan de borrel en dat zetten we 's avond heerlijk voort. Ik kan niet anders zeggen dat Sri-Lanka een place to be is. 

Maar aan alles komt een einde en zo ook aan deze fijn vakantie. Maar het is nog niet over..........
We gaan nog heerlijk 5 weken naar Nederland. Althans Wouter en ik. Hans moet natuurlijk weer werken en kan helaas niet langer blijven als 1.5 week. Hans heeft ook nog bij Philips in Eindhoven gewerkt. Wij konden gelukkig iets langer genieten van het Hollandse weer en de gemakken. Familie en vrienden bezoeken was een feest. Nederland voelt voor ons niet als vakantie maar als thuis komen. We hebben ons huis nog en daar trek je dan gewoon weer in. En ik stond enorm verbaast hoe snel je weer doet als een jaar geleden. Het is in twee dagen weer gewoon. Oké ik was erg in de war met keukenkastjes omdat het hier in China allemaal anders ligt. Ja, ik weet dat het wat burgerlijk klinkt. Maar de AH is 5 weken lang een walhalla geweest. Wat een feest die winkel. Wat een gemak. Gewoon zelf de auto pakken en ergens naar toe rijden, helemaal geweldig. Wat ook zo super is is dat het lang licht is. Dat is zo gezellig. Hier is het het hele jaar hetzelfde. Ik heb het de eerste week wel even heel erg koud gehad. En over kou hoor je mij niet gauw klagen. Maar na 3 maanden warm weer was 17 graden niet heel fijn. Maar dat verbeterde snel.
De eerste twee weken was het wat stilletjes in de buurt omdat veel mensen nog op vakantie waren. Wij vonden het echter wel fijn opstarten. Hans heeft bijna geen vrienden gezien. Ik heb gelukkig iedereen kunnen zien die ik wilde zien. Het was heel erg leuk. BBQ, jeugdweek, school, zwemmen, uitstapje naar Amsterdam en Deventer, bezoekjes, boswandelingen, strand enz. Nederland is een fijn land.

Wouter en ik voelen ons in Nederland erg prettig en voelde ook wel dat het moeilijk zou zijn om terug te gaan naar China. Het maakte ons ook best verdrietig. Maar we wilden graag terug naar Hans om ons gezinnetje weer compleet te maken. Het voelde eigenlijk weer alsof we het hele afscheid weer opnieuw moesten doen. Heel moeilijk. Maar Nederland is het land waar we terug komen en nu is het tijd om ons weer in deze uitdagende cultuur te storten. We gaan er weer een goed jaar van maken.

Inmiddels zijn we alweer twee weken in China en zijn we alweer volledig gewend.....al is het moeilijk.
Wouter heeft zijn start gemaakt op de BISS (Britse internationale school) en hij gaat elke dag met de bus een heel eind op pad. Gelukkig valt het lange rijden enorm mee (ook al is het niet stabiel). Het is ongeveer 20 min langer dan naar Rego (de andere school). We wilde eigenlijk verhuizen om dichtbij school te wonen maar dat doen we nu dus niet. Dat geeft ook wel rust.

In Amsterdam heb ik stage gelopen bij het KIT om me zo de werkzaamheden eigen te kunnen maken. Ik heb een hele leuke tijd gehad en het was erg waardevol. Ze hebben gevraagd of ik de kinderen modules binnen de programma wil doen hier in Shanghai. En ja, dat wil ik graag. Het loopt nog geen storm maar ik geloof dat het goed gaat komen. Ik begin 25 september met een coachings opleiding.
Laat de klanten maar komen. Het is nu alleen nog maar voor mensen van DSM en Philips die vaak vanuit een ander land dan Nederland naar hier verhuizen. Het zijn dus geen expat beginners. Een super leuke uitdaging.

Voorlopig doe ik nog niets voor het KIT en ben ik alweer aan het genieten van het leven alhier. We hebben elk weekend wel een feestje en genieten van parken en meren. Ik heb alweer wat tempels bezocht en kom langzaam weer wat mensen tegen. Er valt nog veel te ontdekken. We hebben alweer een vakantie geboekt naar Vietnam en met kerst gaan we naar Australië. Wat een genot en luxe. Daar gaan we dus weer van genieten. Maar er zijn ook uitdagingen waar over ik op het blog niet kan schrijven. Maar geloof me het gaat voor ons allemaal niet van zelf. Misschien als we zelf weten hoe er mee om te gaan kan ik het delen. Daar kan ik dan misschien ook weer andere expat mee helpen. Vaag.....ja ik weet het....sorry.

Nog even dit.....ik ontmoet steeds meer mensen die ons blog lezen. Het is zo geweldig dat mensen ons blog weten te vinden en er nog wat aan hebben ook. Komt er iemand in de BISS naar me toe en zegt: Ik ken jou! Maar ik u niet? Maar ze kende me via ons blog. Gelukkig ook heb ik door mijn Rego blog mensen er van weten te onthouden om naar die school te gaan. Ik zou zeggen voor de mensen die het lezen....veel lees plezier. Je mag me ook altijd persoonlijk benaderen.