zondag 15 april 2012

Internet snelheid, telefoon, geld, kwaliteit, regels.

Wisten jullie dat Shanghai bijna de slechtste internet snelheid heeft van de wereld. Een stad waar miljoenen deals worden gesloten waar mensen barsten van het geld. Maar je moet met je hoofd tegen het raam gaan staan om te kunnen bellen en het internet is zo verschrikkelijk traag dat je het op de fiets moet aantrappen.

Wij hebben het internet bij ons contract onderhandeld omdat het enorm slechte internet hier wel stukken duurder is dan in Nederland. Dus voor slecht internet betaal je veel. Wij hebben het snelste internet onderhandeld. En dat is maar liefst 4 MB. Normaal is het hier 2 MB dus toch eens zo snel. In Nederland is het al 20 MB of hoger. Dus kun je nagaan. Maar goed, het heeft een tijd toch best redelijk gewerkt. We konden zelfs 'Uitzending gemist' kijken. We kunnen zelfs op Facebook met de VPN. Af en toe hebben ze door dat je VPN gebruikt en wordt het eraf gegooid en moet je weer een nieuwe verbinding regelen.

Maar goed drie maanden geleden hadden opeens geen internet. Vreemd.......zou de compound niet betaald hebben? Ja, dus. Eerst krijg je twee dagen allemaal chineese mannetjes over de vloer die niet weten wat ze eigenlijk komen doen. Dat duurt twee dagen en dan geven ze toe dat ze niet betaald hebben. Een mannetje van China Telecom zegt dan uiteindelijk het niet betaaldis en we zullen jullie opnieuw moeten aansluiten. Zo gezegd zo gedaan. Het ging daarna ongeveer 3 maanden goed. Echter drie weken geleden stortte het internet gigantisch in. Het duurde en duurde tot dat we iets open kregen en Uitzending gemist' konden we niet meer kijken. Tot dat op de de 12de van de maand de boel weer totaal over was. Geen internet meer. Oké de overig keer dat het mis ging was ook op de 12de van de maand. Zouden ze niet betaald hebben???? Ze zeggen van niet. Inmiddels heb ik alweer twee dagen mannetjes over de vloer die niet weten wat ze komen doen. Uiteindelijk komt er een dame met net iets meer verstand en die wilde onze internet snel wel eens meten. Ze betalen voor 4 MB maar zij vroeg zich af of we ook wel kregen wat er werd betaald???? Na de meting bleek dat we slechts 0.1 MB hebben. Dus idd daar kun je vrij weinig mee.

Dat is Shanghai ten voeten uit. Betalen voor Chinese troep. Heel veel betalen voor troep. Ruim 4000 euro per maand voor een huis en dat is nog goedkoop. Vaak zonder verwarming en de kwaliteit van de materialen is echt zwaar triest. In ons geval ligt het huis bijna op de snelweg en is de lucht zeer slecht te noemen en komt het fijnstof je te gemoed. Ons huis is ver van alles af en als je in een goede buurt wil wonen betaal je al snel ruim 5500 euro per maand. Zo is het dus ook met het internet. Betalen voor enorm slechte kwaliteit. En weet je, we betalen het allemaal. We hebben een huis nodig en internet.

Siemens, Philips, GE, BMW, Audi, Taico, ING,........ach noem nog maar meer enorme bedrijven die hier zitten. We doen er allemaal aan mee om dit land nog rijker te maken. En ook iedereen in Europa koopt spullen die hier gemaakt worden. Inmiddels gaat Europa naar de knoppen. Ik zou zeggen waarom gaan ze in Europa niet voor iets minder werken en halen we hele de handel weer terug. In Europa kunnen we ook hard werken en betere kwaliteit leveren. Als we de bedrijven weer terug hebben gaat het misschien in Europa ook weer wat beter.

En weetje wat ook vervelend is dat je hier eigenlijk nooit weet of je nou echt of nep koopt. Zelf in de "echte" winkels zit wel eens iets nep. Maar ook in de nepwinkels zit wel eens een echte. Niemand heeft het onder controle. Geen regels. Waar je in Nederland stikt in de regels hebben ze er hier te weinig of het zijn onzin regels. Ik was van mening dat we in Nederland te veel regels hadden maar nu na 9 maanden China denk ik er toch anders over. Regels zijn nodig om dingen te kunnen controleren. Woooooooow dat zou hier best eens kunnen werken.

Zo ook de verkeersregels..........! Ja, ik weet inmiddels dat ze regels hebben in het verkeer. Je merkt het niet maar ze hebben ze wel. Een vriendin van de compound heeft namelijk haar Chinese rijbewijs gehaald al hier. Ze zijn niet zo happig op het verstrekken van een rijbewijs aan een westerling. Waarom.....geen idee?
Maar ze heeft er dan inmiddels toch een. Ik benijd haar totaal niet. Ze heeft natuurlijk wel een bepaalde vrijheid die ik niet heb. Zij kan immers weg als ze dat wil. Ik niet, ik moet alles plannen en organiseren. Maar ik zal je een paar van de duizend !!! vragen voorleggen die zei gehad heeft in haar theorie examen.

  1. Wat voor schoenen trek je niet aan als gaat rijden. 
  • Sloffen
  • Hoge hakken
  • slippers.
Goede antwoord: Hoge hakken.
      
     2. Wat moet je drinken voor je gaat auto rijden.
  • Alcohol.
  • Cola.
  • Thee.
Goede antwoord: Thee.

Waarom dat deze antwoorden goed zijn weet niemand.

Inmiddels moet een ieder die hier zelf rijd erg oppassen want roekeloos rijden wordt gestraft met de doodstaf. Dat is niet niks. Daarbij is het ook nog zo dat chinesen meer fout mogen doen in het verkeer als wij wit neuzen. Dus oppassen. Als de politie zich aan de "regels" zou houden dan zouden er in China ineens een stuk minder mensen zijn. Als je hier na een ongeval iemand helpt loop je de kans als dader aangewezen te worden en zul je je hele leven moeten betalen. Als je in Nederland iemand niet helpt na een ongeval krijgt je een flinke boete omdat dat een ieders plicht moet zijn om iemand te helpen. Dus als je hier gewond op straat ligt zul je weinig tot geen kans hebben dat je geholpen wordt. Ik hoorde wel dat ze nu dan toch een regel willen invoeren die dit niet meer mogelijk maakt. Maar volgens mij komt dat alleen maar omdat er soms hele erge filmpjes van China de wereld over gaan en men er afschuw over uitspreekt. Anders zouden ze het niet veranderen.............ik geloof het althans niet.

Kinderen in Shanghai en ode aan Wouter.

Naar Shanghai verhuizen is voor een kind natuurlijk geen makkelijke stap. Ze zien hun vriendjes uit Nederland niet meer en gaan naar een grote internationale school alwaar je ook nog Engels moet gaan leren spreken. Veranderingen daar moeten ze mee omgaan. Natuurlijk zijn kinderen een stuk flexibeler dan wij volwassenen. Wij hebben ons al meer in een bepaald land geworteld. Kinderen hebben wel al hun wortels in Nederland maar deze zijn nog niet zo lang en nog makkelijk los te krijgen uit de Nederlandse grond. Wouter had het er heel moeilijk mee. Eerst vond hij het wel goed tot het echt serieus werd. We kochten een boek om hem goed voor te bereiden. Dit boek is speciaal geschreven voor kinderen die naar een ander land verhuizen. Wouter zag dit totaal niet zitten en met ons praten over wat hij voelde wilde hij al helemaal niet. Als of hij het weg wilde stoppen. Hij zei soms letterlijk "ik wil het niet meer over Shanghai hebben". Dan denk je op bepaalde momenten dat je de verkeerde keuze hebt gemaakt. Maar goed op dat moment dat Wouter het niet zag zitten was de kogel natuurlijk allang door de kerk. Het afscheid nam hij toch erg goed op. Van zijn goede vriend Joris heeft hij echt afscheid genomen. Geen tranen bij Wouter maar wel bij mij.

Na onze vakantie kwamen we in een totaal verlaten Shanghai. Alle expats zijn weg met de zomer- maanden. Wij leefden van hotel naar service appartement en er zijn geen kinderen. Deze tijd vond ik met name verschrikkelijk. Je kunt werkelijk niets. Bloedheet en geen vertier. De hele dag op een hotelkamer met een kind van 7 is niet leuk. Hij heeft geen broer of zus dus moest hij alles met zijn moeder doen. Hij was in die tijd zo enorm sterk. Hij speelde dagen lang met Lego en klei dat we voor hem gekocht hadden want het speelgoed was nog onderweg in de container. Ik heb echt enorm bewondering hoe hij deze tijd heeft gedragen. Ook later toen zijn Papa en Mama hele dagen aan het poetsen waren in het nieuwe huis heeft hij zich zo enorm goed weten te vermaken. Geen moment was hij vervelend. Echt zo enorm knap vonden we dat van hem. We stelden altijd iets leuks in het vooruitzicht. Na het poetsen gaan we zwemmen en gaan we even lekker eten. Hij onderging het allemaal.

Toen we dan eindelijk in ons huis zaten ging hij eerst samen met mij op jongetjes van de compound af maar later ook zelf. Hij kreeg een Amerikaanse vriend en vermaakte zich met vissen en skelteren.

Toen brak de grote dag aan dat hij naar school moest. Ook dat deed hij maar weer gewoon. Eerst heb ik hem een tijd gebracht maar dat bleek snel geen haalbare kaart en dus moest hij toch die schoolbus in. Ik ben hem wel altijd op gaan halen van school en dat vond hij ook wel fijn. Lekker even rust. Want in het Engels alles moeten horen is natuurlijk super vermoeiend. Hij verstond er natuurlijk totaal niets van en hij liep dan ook gewoon weg uit de klas. Maar ook daar heeft hij zich met de hulp van de Nederlandse juffen weer doorheen geworsteld. Echt ongelofelijk hoe sterk hij was. Na twee weken echter werd hij van klas teruggezet omdat het Engelstalig onderwijs voor Wouter moeilijker bleek dan verwacht. Zo zou Wouter het iets minder moeilijk hebben. Daar ging het dan toch bijna even mis. Want Wouter had zich al helemaal en heel snel thuis gevoeld in de klas die hij nu weer moest verlaten. Toen heeft hij even een week of twee niet naar school gewild. Ik moet zeggen dat ik dat een erg moeilijke tijd heb gevonden. Ik dacht even nu gaat hij breken na al dat gedoe. Maar nee hoor hij bleek weer erg flexibel. Echt zo knap. Hij trekt nog steeds meer op met kinderen van zijn oude klas. Maar inmiddels heeft hij hij ook veel maatjes in zijn nieuwe klas.

Of dat niet genoeg was moesten we in die tijd ook weer hals over kop verhuizen en raakte hij zijn compound vriendje kwijt. Na drie weken in een service appartement zijn we maar weer verhuisd. Nu dichtbij school en op een compound met veel kinderen van de school. Super dus. En weer onder ging hij alles en past zich aan als of er niets aan de hand was. Hij werd nog even mee gesleurd naar Hong Kong en terug. Deze trip hadden we natuurlijk al geboekt voor dat we wisten dat we uit ons huis werden gezet. Het was misschien achteraf wat aan de drukke kant maar een ervaring om van na te genieten. Als je verhuisd betekend dat ook dat je steeds in een andere schoolbus en dus met andere kinderen mee gaat naar school. Wouter onderging het gewoon maar weer. Nu is het wel zo dat de kinderen hier erg veel respect hebben voor elkaar. En als je dus aan een groter kind vraagt of ze hem een beetje in de gaten willen houden dan nemen ze de taak erg serieus. Super dus.

Het is hier voor kinderen uit Nederland natuurlijk al heel erg aanpassen. Ze gaan hier naar school van 7.45 tot 16.15 en daar na hebben ze nog eens een uur huis werk per dag. Er zijn geen vrije middagen en in het weekend nog eens 2 uur huis werk. De kinderen leven van Campus naar Compound. Ik zou zeggen dat dit best heftig is. Maar onze held gaat steeds met veel plezier naar school. Het huiswerk blijft een crime. Daar heeft hij nog steeds een hekel aan. Wouter wil na school fietsen en ravotten. Van ons mag dat, dan doen we het huiswerk wel na het eten. En in de tussentijd is hij dan ook nog eens vier keer 'sterretje van de week' geweest en 'student of de week'. Knap, heel knap.

Nu zit Wouter op een school die ten onder zal gaan maar we hebben besloten om hem daar te laten tot de zomervakantie om toch wat rust te in te bouwen. Er zijn al heel wat kinderen naar andere scholen gegaan. Dus ook nu weer is het aanpassen voor de kinderen omdat veel kinderen weer vertrekken. Dat is sowieso deel van het expat leven.........afscheid nemen. Kinderen komen en gaan. Als de veiligheid van de school achter gaat lopen zullen wij alsnog beslissen hem al eerder weg te halen. Maar tot dus ver gaat het allemaal nog. Dus onze Wouter staat weer een enorm grote verandering te wachten. Naar een andere school. Nu moet hij dus weer erg lang in de bus en over een erg gevaarlijke snelweg hier in Shanghai. Als moeder vind ik het heel erg verschrikkelijk dat hij dit weer moet ondergaan. Je wil stabiliteit voor je kind. De school waar Wouter nu heen gaat bestaat al jaren en is een wereldwijde organisatie en dus stabiel en staat goed aangeschreven. Maar het beste is nog dat onze Nederlandse school en de juffen mee gaan naar deze school. Wouter zal dus hetzelfde geïntegreerde Nederlandse onderwijs krijgen en al vertrouwd zijn met wat juffen. Is dit de goede keuze? Je weet het niet, je hoopt het.

Wouter is een held die dit alles erg goed heeft gedragen. Nu ook zal Wouter het wel weer oppikken. Ik hoop dat Wouter hier door sterker is geworden en leert dat hij het overal op de wereld kan maken. Wat hebben Hans en ik veel respect voor onze grote vriend. Wouter wil op het moment zelf heel graag terug naar Nederland. Weer een nieuwe school wil hij zelf liever niet meer. Maar hij kan de gevolgen van een split family natuurlijk niet overzien. Wouter denkt dat alles goed komt zolang er maar 1 van ons is. Natuurlijk is dat ook wel zo maar ooooooo wat zou hij Hans missen als hij er weinig is. Maar als ik dan toch moet blijven zegt hij zelf.....dan naar de BISS. Daar zijn mijn juffen en Val en Siebe zijn dikke vrienden. Val en Siebe blijven gelukkig ook nog even in Shanghai.

Ik val met dit stukje misschien in herhaling maar het is speciaal voor Wouter.

                                                         WOUTER JE BENT EEN HELD