De kinderen waren dood moe maar wilde toch nog wel even gaan eten bij de "Bleu Frog". Kort om een super dag!
zaterdag 17 maart 2012
Prinses Laurentine In Shanghai
We hadden al wel iets gehoord van een bezoek van Laurentine aan Shanghai. We dachten zelfs dat ze bij ons op school zou gaan komen. De Orange Draak was ons voor. Maar ze hebben onze school wel netjes uitgenodigd om haar ook van dichtbij te kunnen zien. We hadden nog wel even gedacht dat het niet door zou gaan ivm de toestand van Friso. Natuurlijk is het verschrikkelijk maar het leven gaat idd gewoon door......ook voor de Orange familie. De Nederlandse kinderen zijn met een schoolbus van de ene school naar de andere gebracht en op de SCIS heeft Laurentine voor gelezen uit haar eigen boek Mr Finney. De kinderen vonden het heel leuk. Er waren wat meiden teleurgesteld omdat de Prinses geen lange roze jurk aan had en haar haar kort was. Wouter zat als gewoonlijk helemaal achteraan. Zodat hij zo min mogelijk aandacht krijgt anders is hij te verlegen. Na een tijdje mochten ook de ouders zich mengen in het gezelschap. De prinses was er echt voor de kinderen. We kochten een boek en Laurentine schreef er wat in. " Voor Wouter van Laurentine". Toch helemaal leuk! De kinderen rende in het rond en de ouders probeerde mooie foto's te knippen van de prinses.
De kinderen waren dood moe maar wilde toch nog wel even gaan eten bij de "Bleu Frog". Kort om een super dag!
Wouter met zijn boek bij de Prinses
Shanghai memorie game aan geboden door de NSS
Irma, Maaike, Laurentine, Conny's broer, Chrisianne. Waar was Job?
De kinderen waren dood moe maar wilde toch nog wel even gaan eten bij de "Bleu Frog". Kort om een super dag!
zaterdag 10 maart 2012
Expat geklungel
Ik kan je mededelen dat het expat leven een heel speciaal en ander leven is als dat je gewend bent. Het maakt niet uit waar je woont, het gaat om het expat leven. Het maakt natuurlijk wel wat uit want vooral in landen waar het moeilijker aanpassen is, daar zijn de expats ook echt expats. Daar mee wil ik zeggen dat je een echt expat leven hebt en weinig met de lokale bevolking. Je hebt wel contact met de bevolking maar omdat ze diensten leveren. Vaak speelt het leven zich af in een compound en dat is een groep huizen met een muur erom met bewaking (wat in Shanghai echt niet nodig is). Je bent een echt buitenlander en zo zie je er ook uit. Hier in Shanghai ben je een van de enorm vele expat. Het is een leven op zich. Je kunt dus zeggen dat je hier twee levens hebt. Een met chinezen en een zonder chinezen maar met je expat vrienden. Je kan het een niet helemaal zonder het andere zien, maar toch. Als je het met een Nederlandse bril op ziet denk je misschien nog dat je kunt integreren. Dat had ik eigenlijk ook wel gedacht. Zeker nu ik ook Chinees probeer te leren. Maar zo werkt het dus gewoon niet. De chinezen willen eigenlijk helemaal niet met ons integreren. Zij zien ons als anders en dat zijn we ook. Zelfs in vele opzichten. Dat is niet erg maar je hebt dus wel zeker je expat leventje nodig.
In dat expat leven zie ook veel verschillen. Expats die al 10 jaar in allerlei landen hebben gewoond en Nederland eigenlijk niet meer kennen. Expats die hier maar voor enkele jaren zijn en weer terug gaan naar Nederland. Expats die de diensten van de chinezen goed gebruiken om een nog luxer expat bestaan te kunnen hebben. Expats die dat niet doen omdat het straks toch weer normaal zal zijn. Expats die zeggen niet zonder ayi te kunnen. Bijna iedereen heeft een chauffeur. Dat lijkt een luxe, met de Nederlandse bril op dan. Hier is het namelijk helemaal normaal. Want je mag hier niet rijden en dus stapt elke expat vrouw in een zelfde grijze Buick om vrienden te bezoeken en boodschappen te doen. Heel erg hoor om daar van afhankelijk te zijn. En er staan zoveel van die auto's voor de winkel dat je nog moet oppassen dat je niet in de verkeerde stapt.
Je ontdekt dat er geen normaal is. Normen en waarden zijn vage begrippen in een expat leven. Natuurlijk heb je nog normen en waarden. Maar je leert dat het ook anders kan en dat dat ook goed kan zijn. Je wordt flexibeler. Je veranderd. Dus als je na een paar jaar of soms jaren weer terug moet/wil naar Nederland heb je mogelijk een probleem. Mensen in Nederland gaan "gewoon" door. De normen en waarden in Nederland zijn weinig veranderd en het leven ook niet, dat is ook normaal. Maar jij als expat bent enorm veranderd. Dus jij hebt je aan het leven in het buitenland aangepast misschien wel vaker dan 1 keer en dan denk je naar HUIS te gaan.
Ja, alles lijkt hetzelfde. Je komt weer in het gewone leven en men verwacht dat je dat ook weer oppikt als normaal. Want in Nederland moet alles het liefst zo snel mogelijk weer naar normaal. Wat dat dan ook is??? Maar men vergeet dat als je terug komt je totaal veranderd bent. En dat kun je mensen ook niet kwalijk nemen. Jij bent veranderd en daar zul jij mee moeten dealen.
Inmiddels weet ik dat het leven toch anders in elkaar steekt als dat ik aanvankelijk had gedacht. Ik heb in mijn leven al redelijk veel tegenslagen gehad en daar heb ik natuurlijk al veel van geleerd maar deze wereld is toch een wereld apart. Waar je wereld wijs van wordt.........echt waar. Ik kan dit natuurlijk wel schrijven en zeggen maar je moet het natuurlijk ervaren om het echt te vatten.
In Nederland kan men nog denken: Wat klagen ze nou over een chauffeur of een andere school zoeken kan toch niet zo moeilijk zijn. Maar je kunt niet oordelen over deze wereld, echt niet. Geloof me met de Nederlandse bril begrijp je deze chineze expat wereld niet.
Nu gaat een vriendin van me terug naar Nederland. Ik baal er heel erg van. Ik mag haar enorm graag. Ze is al 10 jaar expat en is een door en door expat vrouw geworden. Een inwonende ayi en ze laat de chauffeur de kinderen ophalen bij playdates. Ze heeft al in verschillende landen gewoond en heeft ook haar twee kinderen in het buitenland gekregen. Ze reizen de hele wereld over. Nu moet ze een huis zoeken in Nederland. Ze beseft dat het in Nederland normaal is dat je als vrouw ook werkt maar dat is dus een eeuwigheid geleden. Man lief is nooit op tijd thuis en veel op reis, dus komt alles op haar terecht. Geen ayi die in de spits helpt. Geen schoolbus die je kind afzet of een chauffeur die ze naar de playdate brengt. Geen afterschool activitiets. Niks.........dat doe je gewoon zelf.
Maar het ergste zijn geen vrienden meer, geen eigen plek meer, geen hoog salaris meer, en dus minder reizen. Ze is nu op zoek naar expat vrienden die ook terug gaan om een houvast te hebben als ze weer in Nederland is. In Nederland moet je alles weer plannen. Want als je je vrienden vraagt voor een gezellige lunch of koffie moeten ze even de agenda checken of er plek is die maand.
Ja, jongens het is zeker niet niks. Het heeft echt voor- en nadelen. We maken hier erg goede vrienden. Het zijn mensen met wie je erg nauw samen leeft. Je hebt elkaar echt nodig en we zijn er allemaal voor elkaar. Soms knapt er iets omdat je je familie en thuisland mist en dan moet je er voor elkaar zijn. We zitten allemaal in het zelfde schuitje. Het is een soort luchtbel waarvan je weet dat hij ooit knapt en dan zit je weer "gewoon" in Nederland. Natuurlijk ben je dan blij maar wat zal ik de mensen die ik nu heb enorm missen. Maar ook zij zitten straks weer ergens in hun "gewone" leven en denken dan terug aan deze best aardige luchtbel. En we hebben veel vakantie adresjes.
Ik heb in elk geval besloten om me niet te veel als expat te gedragen als het om luxe gaat. Ik blijf met mijn voetjes aan de grond. Wat ik ook niet doe is mopperen over Nederland want ik kom er oooooooo zo graag weer terug.
Bedankt lieve expat vrienden: Janna, Ans, Rocio, Cindy, Sandra, Sophie, Monique, Lyn, Karen, Hanneke, Marijke, Marcela, Wendela, Elsbeth, Christianne, Maaike, MC, Noi, Manja, Liesbeth, Judith, Irma, Gaby, Mark, Ronald, Jurgen, Bas, Glynn, Stefanos, Frans, Job enz enz.
Liefs.
In dat expat leven zie ook veel verschillen. Expats die al 10 jaar in allerlei landen hebben gewoond en Nederland eigenlijk niet meer kennen. Expats die hier maar voor enkele jaren zijn en weer terug gaan naar Nederland. Expats die de diensten van de chinezen goed gebruiken om een nog luxer expat bestaan te kunnen hebben. Expats die dat niet doen omdat het straks toch weer normaal zal zijn. Expats die zeggen niet zonder ayi te kunnen. Bijna iedereen heeft een chauffeur. Dat lijkt een luxe, met de Nederlandse bril op dan. Hier is het namelijk helemaal normaal. Want je mag hier niet rijden en dus stapt elke expat vrouw in een zelfde grijze Buick om vrienden te bezoeken en boodschappen te doen. Heel erg hoor om daar van afhankelijk te zijn. En er staan zoveel van die auto's voor de winkel dat je nog moet oppassen dat je niet in de verkeerde stapt.
Je ontdekt dat er geen normaal is. Normen en waarden zijn vage begrippen in een expat leven. Natuurlijk heb je nog normen en waarden. Maar je leert dat het ook anders kan en dat dat ook goed kan zijn. Je wordt flexibeler. Je veranderd. Dus als je na een paar jaar of soms jaren weer terug moet/wil naar Nederland heb je mogelijk een probleem. Mensen in Nederland gaan "gewoon" door. De normen en waarden in Nederland zijn weinig veranderd en het leven ook niet, dat is ook normaal. Maar jij als expat bent enorm veranderd. Dus jij hebt je aan het leven in het buitenland aangepast misschien wel vaker dan 1 keer en dan denk je naar HUIS te gaan.
Ja, alles lijkt hetzelfde. Je komt weer in het gewone leven en men verwacht dat je dat ook weer oppikt als normaal. Want in Nederland moet alles het liefst zo snel mogelijk weer naar normaal. Wat dat dan ook is??? Maar men vergeet dat als je terug komt je totaal veranderd bent. En dat kun je mensen ook niet kwalijk nemen. Jij bent veranderd en daar zul jij mee moeten dealen.
Inmiddels weet ik dat het leven toch anders in elkaar steekt als dat ik aanvankelijk had gedacht. Ik heb in mijn leven al redelijk veel tegenslagen gehad en daar heb ik natuurlijk al veel van geleerd maar deze wereld is toch een wereld apart. Waar je wereld wijs van wordt.........echt waar. Ik kan dit natuurlijk wel schrijven en zeggen maar je moet het natuurlijk ervaren om het echt te vatten.
In Nederland kan men nog denken: Wat klagen ze nou over een chauffeur of een andere school zoeken kan toch niet zo moeilijk zijn. Maar je kunt niet oordelen over deze wereld, echt niet. Geloof me met de Nederlandse bril begrijp je deze chineze expat wereld niet.
Nu gaat een vriendin van me terug naar Nederland. Ik baal er heel erg van. Ik mag haar enorm graag. Ze is al 10 jaar expat en is een door en door expat vrouw geworden. Een inwonende ayi en ze laat de chauffeur de kinderen ophalen bij playdates. Ze heeft al in verschillende landen gewoond en heeft ook haar twee kinderen in het buitenland gekregen. Ze reizen de hele wereld over. Nu moet ze een huis zoeken in Nederland. Ze beseft dat het in Nederland normaal is dat je als vrouw ook werkt maar dat is dus een eeuwigheid geleden. Man lief is nooit op tijd thuis en veel op reis, dus komt alles op haar terecht. Geen ayi die in de spits helpt. Geen schoolbus die je kind afzet of een chauffeur die ze naar de playdate brengt. Geen afterschool activitiets. Niks.........dat doe je gewoon zelf.
Maar het ergste zijn geen vrienden meer, geen eigen plek meer, geen hoog salaris meer, en dus minder reizen. Ze is nu op zoek naar expat vrienden die ook terug gaan om een houvast te hebben als ze weer in Nederland is. In Nederland moet je alles weer plannen. Want als je je vrienden vraagt voor een gezellige lunch of koffie moeten ze even de agenda checken of er plek is die maand.
Ja, jongens het is zeker niet niks. Het heeft echt voor- en nadelen. We maken hier erg goede vrienden. Het zijn mensen met wie je erg nauw samen leeft. Je hebt elkaar echt nodig en we zijn er allemaal voor elkaar. Soms knapt er iets omdat je je familie en thuisland mist en dan moet je er voor elkaar zijn. We zitten allemaal in het zelfde schuitje. Het is een soort luchtbel waarvan je weet dat hij ooit knapt en dan zit je weer "gewoon" in Nederland. Natuurlijk ben je dan blij maar wat zal ik de mensen die ik nu heb enorm missen. Maar ook zij zitten straks weer ergens in hun "gewone" leven en denken dan terug aan deze best aardige luchtbel. En we hebben veel vakantie adresjes.
Bedankt lieve expat vrienden: Janna, Ans, Rocio, Cindy, Sandra, Sophie, Monique, Lyn, Karen, Hanneke, Marijke, Marcela, Wendela, Elsbeth, Christianne, Maaike, MC, Noi, Manja, Liesbeth, Judith, Irma, Gaby, Mark, Ronald, Jurgen, Bas, Glynn, Stefanos, Frans, Job enz enz.
Liefs.
Just another day in Shanghai
Regel matig gaan we met een aantal dames op pad in Shanghai. Zomaar om wat leuke foto's te nemen. Dit was Yu yuan garden vlak voor Chinees nieuwjaar. En ja het was erg gezellig en dat sluiten we dan af met een heerlijk Lunch tegen over Fuxing park.
Abonneren op:
Posts (Atom)