Just another day in Shanghai

 Twee hartendiefje in het park

 Drie hartendiefjes op de Bund

 Mooi Shanghai

 En nu

 Uit eten kan overal. Het ruikt prima.....dat wel.

 Batavus, sparta of gazelle

 Ons tijdelijke appartement op een super locatie

 French consessions....ook een super locatie. Je kunt er uren wandelen en genieten

 Fietsen maker

 Ja en zo kan het ook. maar dan niet low budget

 Lady's night.......altijd leuk natuurlijk

 Nederlandse school 5 jaar. Dat moet gevierd worden. Met Hollandse spelletjes en Vlaamse friet.

 Juf Mayke heeft de touwtjes in handen

 En Ilse heeft de sjaal in handen met ezeltje prik

 Liesbeth en Judith

Wouter nu al in de zak.

 Personeel NNS. Irma, Mayke, Lies, Chris en Jos. Helemaal super

 Dagje shanhen park

 Vriendje Alexander uit Peru/Amerika

 Very nice lunch

 Chineser kan het niet

 Shanghai sculpture park

 En dan mogen de bazen van Philips zich even uit leven

Hij wil pilot worden........dat zie je zo.

Appartement midden in het centrum en rust.

Zo, we zijn niet meer dakloos. We zijn nu, na uit ons huis te zijn gezet weer in een service appartement gaan wonen. Het is een net appartement. Het is klein maar voor twee weken is het redelijk te doen. Je kunt moeilijk iets huren voor twee weken. Ze willen zulke appartement natuurlijk voor een paar maanden verhuren. Dit appartement heeft een probleem dus konden we het wel voor korte tijd huren. Ze zijn namelijk de lobby aan het verbouwen. We zouden eigenlijk op de 28ste verdieping komen wonen maar dat is de 3de geworden waardoor we dus toch veel last hebben van de verbouwing. Gisteren hadden we vrienden op bezoek die niet meer bij kwamen van het lachen dat ons ook nog weer dit overkomt. Als je het appartementen gebouw binnen komt moet je door een bouwplaats die niet echt veilig oogt. Iedereen loopt met een helm en wij........zonder helm. Het stinkt giga naar lijm en als je boven komt zijn ze daar ook weer bezig. Ze zouden om 17.00 ophouden met verbouwen maar gisteren heb ik om 18.00 vriendelijk moeten vragen of ze op wilden houden. Dan lachen ze wat en gaan door. Communiceren is echt onmogelijk. Met handen en voeten communiceren is ook onmogelijk. Dat doe wij misschien in Europa maar hier kennen ze dat niet.

Het appartement is misschien wel klein maar het heeft een top locatie. Ik loop het gebouw uit en sta midden in het centrum (lees een deeltje van het centrum). Een westerse supermarkt onder het appartement en vele leuke eetgelegenheden op een paar minuten. Ik loop zo een park in en de french connecession. Gisteren heb ik een afspraak gemaakt met Janna. Janna woont alweer een jaar in deze buurt. Zij hebben een groot huis met een tuin. Dat is bijna onmogelijk en dus een lot uit de loterij. Als je naar haar huis loopt vraag je je serieus af waar ze in Gods naam is gaan wonen. Maar als de poort open gaat kom je in een soort oase van rust midden in de stad. Janna en haar man hebben een groter budget dan wij maar hebben ook erg veel geluk gehad met dit huis. Het is een erg oud huis maar heeft weinig gebreken...........................ook uniek. Ik ben na onze afspraak ook eens op zoek gegaan naar old houses in deze buurt. Volgens de internet prijzen zouden we er kunnen wonen maar als het punjet bij paaltje komt zijn ze waarschijnlijk  niet te betalen. Hans en ik willen onze energie nu toch echt in iets anders gaan stoppen dan huizen.

Nu we weer even rust hebben is Hans weer lekker aan het werk en slapen we weer goed. We komen even bij van alles. Nu blijkt ook dat Wouter sneller op school is vanuit het centrum dan vanuit onze oude buurt. Gisteren was hij als eerste in de klas en anders altijd als laatste.
Hans doet het goed op zijn werk maar komt door al dit gedoe wel achter op schema. Gelukkig heeft zijn baas alle begrip. Verder moet hij erg wennen om boven mensen te gaan staan. In Europa zijn we gewend om als baas toch gelijk te zijn met je mensen. Hier moet je echt de baas zijn. Je moet echt laten zien dat jij het voor het zeggen hebt anders nemen ze je niet serieus. Als er nog iemand boven Hans zou staan luisteren ze dus alleen naar hem. Hans is nu de baas en het gaat ook goed. Er echter iemand die in dezelfde functie groep zit maar waarvan Hans wel de baas is. Deze man neemt dus niets van Hans aan. Dat moet iemand doen die hoger is..............moeilijke mensen.
Ook dat kost veel energie. Een collega van Philips ( Stefanos ) waar we privé mee omgaan heeft hier veel problemen mee. Hij heeft namelijk iemand vervangen maar die persoon werkt er nog. Dus Stefanos kan zeggen wat hij wil ze luisteren alleen naar hun oude baas.......best frustrerend lijkt me. Hans en Stefanos hebben veel steun aan elkaar.

Chinezen doen ook alleen wat ze is opgedragen. Dus als je achter de kassa werkt doe je dat en niets anders. Dus als je aan iemand bij de kassa vraagt: waar is de cola, dan gaat ze je waterig aan staan kijken tot dat je het toch maar zelf uit gaat zoeken. Zo zijn er ook banen waarvan je het nut niet kan zien. Op een kruising waar stoplichten staan iemand onder een parasol zetten met een politiepak en die laten roepen dat het stoplicht op rood of groen staat. Zo staan in een kapsalon gemiddeld 15 personeelsleden en 2 of 3 klanten. De rest staat en staat en staat de hele dag te staren of liggen te slapen in een stoel. Slapen doen Chinezen overal. Ikea is een favoriete plek, daar liggen ze in bedden en stoelen ongegeneerd te pitten. Het blijft een raar volk. Iedereen denkt dat ze wereldeconomie over nemen maar voordat ze net zover zijn in beschaving.........................................als dat ooit kan.

Dakloos in China

Jeeeetje wie had dat verwacht..........................dakloos in China. Is da nie wa!
Wie overkomt dat? Ons dus.
Moeten we ons huis uit omdat we een grote verbouwing terwijl we er wonen niet accepteren. De eigenares is zo boos en heeft een advocaat in handen genomen. Philips weet met de situatie ook geen raad en wij ook niet meer. We zijn totaal de weg kwijt. Hoe kun je een gezin met een kind dit aan doen.
We dachten gisteren dat het niet erger kon worden maar het kan dus wel. Wat komt er morgen weer op ons pad? We zijn erg bang voor het volgende. Het begint nu echt een onhoudbare situatie te worden. We kunnen niet met Wouter blijven rond leuren door Shanghai we hebben een fijne plek nodig.

Jammer dat we niet alleen leuke dingen kunnen schrijven. Ik hoop zo op betere tijden.

Van Year 3 naar Year 2

We hebben gisteren een gesprek gehad met de Nederlandse en Engelse juffen van Wouter. We hebben besloten dat Wouter een Year terug gaat. In het Engelse systeem is Year 3 als groep 5 in Nederland. Dat komt omdat ze een jaar eerder leren lezen en schrijven. Dus is Year 2 als groep 4. Ze dachten dat ze Wouter wel bij gespijkerd zouden krijgen. Maar hij loopt enorm op zijn schattige teentjes. Het huiswerk niveau is erg hoog en meer discipline wordt van ze verwacht. Wouter is een jong kind met concentratie problemen en een slechte fijne motoriek. Tijd om hem wat meer rust te geven. Eerste maar eens wennen aan de andere taal en de andere omgeving. In de Nederlandse klas blijft hij gewoon in groep 4.
Ik hoorde dat veel ouders deze stap hebben genomen. Want als je zulke lange dagen boven je kunnen moet werken is zonde van je jonge jaren..........toch?
Wouter is een schat en doet enorm zijn best..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Leven in Shanghai

We zijn al weer een tijdje hier in Shanghai. Het heeft zo zijn voordelen en nadelen. Natuurlijk kunnen we er nog niet veel zeggen want we zijn nog steeds niet helemaal gesetteld.

Als je huizen gaat kijken vanuit Nederland (wat wij in mei hebben gedaan) weet je niet wat te verwachten. Wij wilden graag in een gebied wonen wat nu niet meer te betalen is en de huizen zijn ook erg slecht. Dus dan moet je je gedachten over wonen bijstellen. We zijn dus naar een buiten gebied gegaan. We wilde graag een huis en het liefst met een tuintje. Zeker geen appartement. Nu hebben we hier in de omgeving veel gezien. Vaak hele protserige huizen. In deze omgeving bevindt zich de Shanghai Amerikaanse school en dus wonen er veel Amerikanen die daar veelal van houden. Maar we hebben een huis uitgezocht met tuin geheel naar onze tevredenheid. Het is huis bevind zich op een prachtige compount met binnen- en buitenbad. Het is hier erg gezellig en je ziet veel kinderen voetballen, zwemmen en vissen. We kunnen op de fiets naar westerse winkels en eetgelegenheden.

Wouters school ligt echter erg ver weg. Met onze chauffeur maar 30 minuten maar met de schoolbus 1.5 uur. Heel raar vinden wij. Daarbij heb ik hemel en aarde moeten bewegen dat ze de gordels bij de kinderen aan doen en de airco aan in de bus. Je geeft verdomme wel je kind mee in het Shanghai verkeer. Daarbij is het erg warm hier en het is niet fijn om al bezweet op school aan te komen.
Persoonlijk ben ik niet erg blij met de schoolbus tijd en de lange dagen die ze maken op school. Wouter gaat echter graag naar school en doet enorm zijn best. Alleen dat verdomde huiswerk.

Helaas is ons uitgezochte huis een probleem huis. Lekkage, stank, giftige insekten en veel stroomstoringen. Nu ik er woon vind ik het ook wel een erg groot huis. Ik kan me er niet zo in thuis voelen. Het is niet knus. Inmiddels is wel alles aankant en staan de meubels zoals we willen. De huiseigenares is overgekomen om de problemen te bekijken en ze zijn heel duidelijk. Hier kun je eigenlijk niet blijven wonen. Er moet flink gesleuteld worden om het weer leefbaar te maken. Dit is natuurlijk geen fijn bericht. Maar van de andere kant zouden we nu dichterbij Wouters school kunnen gaan wonen. Maar ook daar twijfelen we weer over. We hebben dit huis natuurlijk niet voor niets uitgezocht. Lopend of op de fiets overal heen kunnen is natuurlijk super. Van de andere kant, als je ergens woont waar niet veel westers is ga je meer op pad en kom je op meer plaatsen. Het valt me idd op dat mensen die buitenaf wonen vaak in hun westerse kleine omgeving blijven. Dat is ook niet onze bedoeling. Shanghai moet wel ontdekt worden. Verder zijn we lid geworden van een club waar we erg weinig mee doen omdat wij dus toch liever de stad in gaan dan rondhangen op een club.

We hebben dus een andere compount op het oog. Deze ligt niet rustig (aan de snelweg), heeft geen tuin (wel veel groen en algemene tuinen en een terras), is kleiner (knusser), Wouter kan heen en terug in de bus (15 min), er gaan 's morgens twee bussen met kinderen naar de Rego (waarvan veel Nederlanders), er is niets westers in de omgeving en ik heb voor alles de auto nodig, Het zijn "goede" huizen . Maar we moeten niets overhaast beslissen dus.

We hebben de makelaar ook gevraagd om midden in het centrum van Shanghai naar grote appartementen te kijken. Midden in de franse wijk. Het lijkt daar of je in zuid Frankrijk woont. Je hebt alles op loop afstand en zit in het bruisende leven. Willen we dit?????????? Even rustig nadenken. De busreis voor Wouter is dan weer wat langer maar niet zo lang als nu omdat je dan de stad uit gaat. We hebben veel om over na te denken en natuurlijk speelt het budget ook weer een rol.
Maar als ik anderen hoor hebben we nog niets te klagen.

Het mooie van het expat leven is dat je veel mensen ontmoet. Iedereen is behulpzaam en iedereen heeft energie om Shanghai te ontdekken. De stad kost veel energie maar geeft ook energie. Ik word steeds aangetrokken door de stad. Ik krijg zoveel tips dat ik echt met mijn tijd in de knoop kom. Ik heb Engelse les, moet nog een Ayi inwerken (die niet doet wat ik wil), steeds werkers over de vloer voor alle reparaties, moet nog planten kopen, afspreken met Rocio, Theresa, Liesbeth, Joanna, Marcela, Gaby en Irma, helpen op school, veel reistijd naar de stad en naar school enz. Je moet je bedenken dat ik voor mijn brood van Waalre naar Tilburg moet en voor de boodschappen naar Best. Ik moet zeggen daar wen je aan en je leert erg goed plannen.

Wat je ook leert zijn andere culturen en omgangsvormen. Ik heb het nu niet over de Chinezen want die zijn sowieso niet te snappen maar over b.v Amerikanen. Natuurlijk kent iedereen de verhalen dat alles in Amerika groot en overdreven is......................nou echt wel. Ik lach me werkelijk kapot met ze . Jonge, jonge wat een volk. Wel aardig hoor..................teminste dat denk je. Of is het gespeeld, het lijkt wel zo........voor ons. Alles is over de top. Haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyyyyyyyyyy i'm Dan and you, howwwweeeeee arrrrreeeeeeee you. Where aaaaaaaaaaaaaaarrrrrrrrrrrrrreeeeeeeee youuuuuu frommmm. Op een feestje wordt deze zin wel honderd keer gevraagd. En daarna gaat het bij de mannen over Football en bij de vrouwen over making brownies and macoroni with Cheese. Geweldig simpel en gezellig.

Up date.

Wouter zit alweer een week op de Rego internationale school. Het is met onze chauffeur 35 minuten rijden. Op school hebben we deze week veel uitleg gehad over huiswerk, lunch, uniform enz. Wouter zit in een klas van maar 12 kinderen. Waar kom je dat nou nog tegen. Veel aandacht dus. Wouter heeft, volgens de Engelse juf veel gehad aan de Engelse lessen in Holland. Hij spreek toch al wat woorden Engels. Hij probeert het ook. Zelfs Engels lezen begint te komen. Wouter heeft niet gehuild toen ik hem voor het eerst weg bracht. Maar hij had het wel erg moeilijk. Toen ik hem op ging halen had hij een glimlach op zijn gezicht. De tweede dag wilde hij niet maar de rest van de week ging goed. Deze week is natuurlijk een opstart week dus ik hoop dat hij het volgende week ook nog trekt want ze verlangen wel veel van de kinderen. Van 8.45 tot 15.45 naar school en dan nog een half uur huiswerk. Nederlands huiswerk, Engels huiswerk en gewoon huiswerk. Een beetje over de top. Maar een internationale school doet het niet gauw goed want de Aziaten willen dat de kinderen de hele dag leren en gedrild worden, de Amerikanen willen veel sport op school en de mensen uit Europa willen dat kinderen ook nog speeltijd hebben. Als school moet je dat combineren.......niet handig.
Hij was net een vaatdoekje als ik hem uit school ophaalde. Dan hebben we we weer een rit van een half uur voor de boeg en dan kan hij dus even uitrusten. Als we thuis zijn wil hij naar zijn vrienden op de compound maar hij heeft ook huiswerk en er moet dan ook al weer snel gegeten worden omdat hij niet te laat op bed moet. Daar komen we nu nog steeds in tijd nood. We zijn namelijk pas om ongeveer 16.30 thuis uit school. Hier moeten we nog even iets aan doen.

Het is nu zaterdag ochtend en Wouter heeft alweer visjes gevangen met Brad en Jacob. Dit zijn zijn Amerikaanse vriendjes hier op de compound. Omdat ze nog niet weten hoe ze een haakje uit de lip van een vis moeten halen zijn alle vissen op de compount nu liploos. Maar hij heeft wel lol en zij Engels wordt spelender wijs beter.

In ons volgende verhaal zal ik even los gaan over alle problemen die we hier in huis hebben. Maar nu blijven even positief.