Bali 2011
Hoi allemaal, zoals beloofd even een blog over onze geweldige vakantie op Bali.
Na 18 lange uren reizen waren we dan eindelijk in Bali. Op het vliegveld stond Ketut ons op te wachten om ons naar het hotel te brengen. Ketut hebben we leren kennen via Rob en Anneke en hij rijdt toeristen rond en samen met hem gaan we Bali verkennen.
Het Hyatt hotel in Sanur is echt schitterend. We kregen bij aankomst een bloemenkrans van geel/witte bloemetjes en er werd op een gong geslagen om nieuwe gasten te verwelkomen. Wouter vond dat helemaal geweldig en heeft tijdens de vakantie regelmatig zichzelf verwelkomd door op de gong te meppen.
De eerste dagen hebben we lekker uitgerust op het strand en bij het zwembad. Even bijkomen van de hectische maanden. Wouter had meteen een paar leuke vriendjes, Stijn, Ralf en Emma en hij was niet uit het zwembad te krijgen. Met zijn duikbril op zat ie de hele dag onder water.
Ketut is ons na een paar dagen komen opzoeken en samen met hem hebben we een plan de campagne gemaakt om Bali te bekijken. We zijn eerst naar Ubud gegaan. Dit plaatsje is erg bekend geworden van het boek en de film 'Eten, bidden en beminnen". We hebben het huis gezien waar 'Ketut' uit de film woont. Ubud ligt in het midden van de rijstvelden. De weg ernaar toe was al een ervaring op zich. Je komt langs allemaal kleine dorpjes die ieder een eigen kunst hebben. We zijn bij een Batik-fabriekje geweest. Hier heeft Brenda een mooi souvenir aan overgehouden. Haar favoriete witte broek is opgeleukt met een lelijke bruine Batik bloem die er 'makkelijk' uit te wassen zou zijn. Not !!!! Er staat ook nog Bali 2011 bij om het af te maken :-)
In een ander dorpje worden alleen maar zilveren sieraden gemaakt. Helaas hier geen gratis exemplaar kunnen bemachtigen. En in de volgende dorpjes waren heel veel winkeltjes met houtsnijwerk en meubels, manden, kruiden en natuurlijk rijst....
Ubud zelf is een kleurrijk dorp wat druk bezocht wordt. We hebben er een voorbereiding gezien van een koninklijke crematie. Dat gaat me een fik worden. Alleen de brandstapel was al meer dan 15 meter hoog. In Bali wordt iedereen gecremeerd. Hoe rijker je bent, hoe luxer je crematie. De armere mensen moeten soms 6 jaar sparen en tot dan wordt het lichaam op een veldje onder wat zand en stenen 'verstopt'. Wij hebben in elk geval de voorbereiding van de meest luxe variant gezien.
Na Ubud zijn we door de rijstvelden naar één van de vulkanen op het eiland gegaan. Zowel onderweg als bij de vulkaan had je prachtig uitzicht over de natuur op Bali.
Ketut bleek een erg aardige man te zijn en hij heeft ons veel verteld over Bali en de rituelen. Overal kom je tempels en offertjes tegen. Een offertje op de grond voor de duivel, een offertje in je huistempel voor de goede goden en een offertje voor de dorpstempel . Offertje, offertje, offertje. Je moest oppassen dat je er niet tegenaan liep. Later hebben we van Sandra en Nikkie het spelletje 'Offertje schoppen' geleerd....Bad luck
Bij een van de andere tripjes zijn we olifanten gaan racen... 3km/uur. Na 30 minuten waren we alle drie zeeziek. De olifant werd 'bestuurd' door een olifantencoureur, die net als 'Ketut de autocoureur' erg aardig was en een hoop te vertellen had. Hij was al 14 jaar samen met zijn olifant.
Verder hebben we een paar mooie tempels bekeken en zijn we gaan dineren op het strand bij Jimbaran. Hier heb je een van de mooiste zonsondergangen op Bali. Wouter heeft hier heerlijk op het strand gespeeld met een WC schep. Op heel Bali is geen kinderschep te krijgen. Dan maar naar de supermarkt gegaan en kwamen we met een WC schep naar buiten.
Na de tripjes was het weer tijd om uit te rusten. Heerlijk zwemmen, snorkelen, eten en relaxen. Het Hyatt was super de luxe. Je kon de smoothies en het eten bij je ligbed laten bezorgen. Resultaat na 3 weken: 10 kilo extra luchtvracht rondom onze middel.....
We zijn halverwege de vakantie voor twee dagen naar Lovina in het noorden van Bali gegaan om dolfijnen te spotten. Het hotel was bijzonder te noemen. Ze hadden hun eigen dolfijnen waar je mee kon zwemmen, een dolfijnenshow, een dierentuin met allerlei eng spul en griezelige kamers. Eén nacht was echt genoeg en we vonden het niet erg om om 05.00 in een uitgeholde boomstam naar dolfijnen te zoeken. Dit was echt een geweldige ervaring en er waren dolfijnen genoeg.
Op de weg terug naar Sanur zijn we naar de GitGit watervallen gegaan. Hans en Wouter hebben daar voor Tarzan gespeeld en in de waterval gezwommen. Puur natuur en wederom leuk om mee te maken.
Op een andere dag zijn we gaan snorkelen bij Lembogan, een eilandje op een uur varen van Bali. Op de boot hebben we twee groene chinezen gezien. Weer eens wat anders dan geel....
In de laatste week zijn we nog naar een hele mooie tempel geweest. Deze was deels uit de rotsen gehakt. Bij elk bezoek moet je een sjarong aan, een rok die de blote benen bedenkt. Hans weet nu zeker dat rokjes niets voor mannen zijn. We struikelden regelmatig over de sjarong.
We hadden geluk dat er in de laatste week ook een vliegerfestival gehouden werd bij het hotel. Naast prachtige vliegers werden er ook allerlei Balinese dansvoorstellingen gegeven. Ook hier zitten veel rituelen achter en elke beweging heeft een betekenis.
Zoals je kan lezen hebben we enorm genoten op Bali. Het was een leerzame, kleurrijke en rustgevende ervaring.
Nu in Shanghai begint alles te lopen. Later meer.