Vandaag is het echt Hollands zomer weer. Dit krijgen we nog even als afscheid. Zodat we het niet vergeten. Dit is af en toe ook gewoon lekker. Lekker met een warme trui en een zak chips voor de t.v..
In Shanghai is het op het moment zo warm dat ze s'middags de winkels sluiten om de airco kosten te beperken. Ik zal dan zeker aan vandaag denken. Aan het heerlijke Hollandse weer.
In China zelf zitten ze niet met het weer. Het is zoals het is. Regen of zon het doet ze niets. Het is goed zoals het is. Ook dat zal ik missen.......het gezeur over het weer. Gelukkig heb ik Hans bij en dit heeft zijn roeping als weerman gemist. Dus met hem kan ik nog lekker gaan zitten klagen.
Het lijkt me ook geen pretje om te verhuizen met 38 graden en een luchtvochtigheid van 100%. Daar gaat de temperatuur ook niet naar beneden als het even regent. Echt iets voor mij, die niet tegen hitte kan. Als het regent in Shanghai is er een groot probleem namelijk iedereen pakt dan de taxi en dus is het verkeer meer dan normaal een puinhoop. Als je een taxi nodig hebt kun je ook lang wachten. Gelukkig hebben wij Meneer You (onze Chauffeur ). Maar ook hij kan van onze auto geen vliegtuig maken.
We nemen het zoals het is.
donderdag 14 juli 2011
vrijdag 8 juli 2011
Afscheid
Deze dagen is het alleen maar afscheid nemen. Gisteren was de laatste schooldag. De laatste keer naar school lopen en de laatste keer helpen als klassemoeder. De kinderen hebben een geweldige dag gehad maar toch kwam daar dan dat moment.........De kinderen van "de Meent" zingen de laatste dag altijd hun school lied. Ik heb normaal altijd al een brok in mijn keel maar nu wist ik dat ik het niet droog ging houden. Het is echt een geweldig lied. En ja hoor, ik ben langzaam wat achteraf gaan staan en heb mijn tranen gelaten. Wouter deed het goed.
Later die dag hebben we afscheid genomen van zijn nichtjes en zijn tante Karin. Nou tot..........?
We zien ze natuurlijk via skype en hopelijk komen ze bij ons op bezoek. Maar we zullen ze natuurlijk missen.
Nadat we Karin en de kids gedag hadden gezegd hadden we een afscheidsetentje met mijn broer, Danielle, Tiene en Marco. Het was een erg gezellig etentje........................maar ook hier kwam het moment. AFSCHEID NEMEN. Marco was zo verdrietig. Dat gaat je erg aan je hart. Nu deed Wouter het ook weer goed.
Wouter deed het iets minder toen we hem in bed gingen leggen. Hij is morgen jarig en dat wil hij eigenlijk niet. Dan ben ik 7 en dan gaan we naar China. Als ik 6 blijf, blijven we hier. Kon ik maar op een knop drukken dat alles zo blijft als nu. Dat zijn uitspraken van Wouter nu.
Het is hartverscheurend. Hans zegt op zijn beurt......."het zou ook vreemd zijn als hij weg zou willen. Dan heb je ook iets niet goed gedaan". Natuurlijk wil hij niet weg. Hij weet ook niet wat komen gaat en hij weet wel wat hij nu heeft.
De dag van zijn verjaardag is fijn verlopen. Eerst heeft hij bij Teun, Bas en Jens gespeeld en later zijn we met Joris naar de bios gegaan. Morgen is helaas het afscheid tussen deze twee vrienden aan de orde. Dit zal me erg zwaar gaan vallen en Wouter en Joris ook, ben ik bang. Wat zullen we Joris missen. Wat hebben die twee mannekes een lol samen. Ze zijn zo leuk samen. Ik hoop dat Wouter in China ook zo'n leuk vriendje zal vinden maar hij kan Joris nooit vervangen. We hopen natuurlijk dat Joris en zijn moeder ook in China op bezoek komen en dat we veel zullen skypen.
Vandaag hebben helaas ook een crematie gehad. Ome Willem is vorige week overleden. Gelukkig heb ik nog afscheid van hem kunnen nemen. We zullen hem missen.
Hans is nu met zijn vrienden op stap, als afscheid. Hij zal morgen wel totaal gesloopt zijn.....dat is hij nu al. En morgen hebben we alweer bezoek.
We leven op het moment van het ene afscheid in het andere.
Later die dag hebben we afscheid genomen van zijn nichtjes en zijn tante Karin. Nou tot..........?
We zien ze natuurlijk via skype en hopelijk komen ze bij ons op bezoek. Maar we zullen ze natuurlijk missen.
Nadat we Karin en de kids gedag hadden gezegd hadden we een afscheidsetentje met mijn broer, Danielle, Tiene en Marco. Het was een erg gezellig etentje........................maar ook hier kwam het moment. AFSCHEID NEMEN. Marco was zo verdrietig. Dat gaat je erg aan je hart. Nu deed Wouter het ook weer goed.
Wouter deed het iets minder toen we hem in bed gingen leggen. Hij is morgen jarig en dat wil hij eigenlijk niet. Dan ben ik 7 en dan gaan we naar China. Als ik 6 blijf, blijven we hier. Kon ik maar op een knop drukken dat alles zo blijft als nu. Dat zijn uitspraken van Wouter nu.
Het is hartverscheurend. Hans zegt op zijn beurt......."het zou ook vreemd zijn als hij weg zou willen. Dan heb je ook iets niet goed gedaan". Natuurlijk wil hij niet weg. Hij weet ook niet wat komen gaat en hij weet wel wat hij nu heeft.
De dag van zijn verjaardag is fijn verlopen. Eerst heeft hij bij Teun, Bas en Jens gespeeld en later zijn we met Joris naar de bios gegaan. Morgen is helaas het afscheid tussen deze twee vrienden aan de orde. Dit zal me erg zwaar gaan vallen en Wouter en Joris ook, ben ik bang. Wat zullen we Joris missen. Wat hebben die twee mannekes een lol samen. Ze zijn zo leuk samen. Ik hoop dat Wouter in China ook zo'n leuk vriendje zal vinden maar hij kan Joris nooit vervangen. We hopen natuurlijk dat Joris en zijn moeder ook in China op bezoek komen en dat we veel zullen skypen.
Vandaag hebben helaas ook een crematie gehad. Ome Willem is vorige week overleden. Gelukkig heb ik nog afscheid van hem kunnen nemen. We zullen hem missen.
Hans is nu met zijn vrienden op stap, als afscheid. Hij zal morgen wel totaal gesloopt zijn.....dat is hij nu al. En morgen hebben we alweer bezoek.
We leven op het moment van het ene afscheid in het andere.
zondag 3 juli 2011
Ome Willem
Vanmorgen vroeg is mijn Ome Willem overleden. Hij is rustig in geslapen na een redelijke kort ziekbed.
Hij is niet mijn echt oom.....maar dat voelt wel zo. We hebben vele malen met hem de vakantie door gebracht en we waren altijd welkom op zijn boot. Jammer dat hij dood is. Ik had hem nog graag in China willen ontvangen.
Het is de beste vriend van mijn vader. Zij waren vrienden al vanaf de kindertijd. Voor hem is het dus natuurlijk erg moeilijk. Nu gaat Ome Willem dood en volgende week gaat zijn dochter en zijn klein zoon gaat ook nog eens mee. Zware tijden.
Hij is niet mijn echt oom.....maar dat voelt wel zo. We hebben vele malen met hem de vakantie door gebracht en we waren altijd welkom op zijn boot. Jammer dat hij dood is. Ik had hem nog graag in China willen ontvangen.
Het is de beste vriend van mijn vader. Zij waren vrienden al vanaf de kindertijd. Voor hem is het dus natuurlijk erg moeilijk. Nu gaat Ome Willem dood en volgende week gaat zijn dochter en zijn klein zoon gaat ook nog eens mee. Zware tijden.
Abonneren op:
Posts (Atom)