Shanghai Experience

dinsdag 4 maart 2014

Thuis in....

Waar voel ik me nu thuis? Je zou zeggen NL!!! Het is een makkelijk land en alles is netjes. Je ben weer bij mensen die je langer kent. Zalig die bossen bij de hand en die frisse lucht. Naar Oostenrijk rijden om te skiën. Ik geniet echt elke dag. Toch zijn we nu wereld burgers en is Nederland ook wel saai geworden. Waar is Shanghai gebleven??? We moeten weer zijn wie we drie jaar geleden waren. En dat zijn we niet meer. Wij zijn echt veranderd. We kunnen niet meer zijn wie we toen waren. Maar we zitten weer in Waalre op de zelfde hoek en de zelfde school enz. Dus voor de mensen zijn wij wel wie we drie jaar geleden waren. Heeeeeel lastig. Veel expats zeggen dat er geen interesse is naar je ervaring maar dat ervaar ik anders. Echter komt de interesse uit onverwachte hoek. Ik krijg nieuwe vrienden en dat komt natuurlijk omdat ik verandert ben. Wij zijn sommige dingen ontgroeid en dat is prima. Dit bedoel ik niet arrogant maar positief. Waarschijnlijk was dat dan al niet wat bij ons paste. Na deze ervaring, in het buitenland leer je jezelf enorm kennen. En dus ook wat wel en niet bij je past. Nu kiezen we dus ook wat bij ons past en vallen er andere (dingen) weg. Bijvoorbeeld; een camping is beter voor kinderen. Dat vinden wij niet meer. Wouter had het prima naar zijn zin en had bergen vriendjes in allerlei hotels. Je kunt pas reizen als kinderen het zich bewust zijn. Bewust of onbewust kinderen nemen het mee....hun hele leven. Op reis leren ze meer dan op school. Je moet eerlijk zijn. Nee, niet altijd. Je hoeft andere namelijk geen pijn te doen met jou mening. Chineze zijn vieze en niet denkende mensen. Nee hoor Nederlandser zijn ook niet allemaal bekrompen en lomp. Denk gewoon iets ruimer dan Nederland. Maar wij hebben makkelijk praten. Als we weer konden gingen we weer. Nee, nooit meer naar Shanghai maar wat was het gaaf.

maandag 25 november 2013

Fujian Tulou

Een van de dorpjes

Ik had er foto's van gezien en verhalen gehoord van mensen die deze huizen (gebied) bezocht hadden. Alle waren positief.

Ook hoorde ik dat Ziamen erg leuk was. Een weekendje weg van de drukke stad Shanghai. In Xiamen wonen maar 6 miljoen mensen en Shanghai 26 miljoen. Dus het is idd een rustig stadje.
Xiamen is vriendenlijk en meer ruimtelijke dan Shanghai. Ze hebben er alles mooi aangelegd en ze hebben profijt van de Tulou huizen zo'n 2 uur rijden vanuit Xiamen. We vliegen dus eerst naar Xiamen en hebben een gids en Chauffeur gehuurd via een reis organisatie om naar de huizen in de bergen te gaan. Xiamen is een uurtje vliegen van Shanghai. Richting het zuiden en dus heerlijk weer.
Dit zal ons laatste weekend uit zijn in China voor onze verhuizing. We gaan met onze Belgische vrienden Sandra, Jurgen, Siebe en Geike. Met hun zijn we ook al eens naar Moganshan geweest.

Kijk deze dame genieten van haar klein kind

Na een verschrikkelijke rit van meer dan 3 uur zijn we dan bij de eerste ronde huizen. De gids is erg gefixeerd op het feit dat hij zijn dingetje gedaan wil hebben. Dus eigenlijk geen tijd voor lastige buitenlanders die ook hun eigen plan willen trekken. De auto waar we mee reisde was aan het einde van zijn leven (een Chinese auto met een sticker Europeanen Quality). Geen profiel meer op de banen, slechte stoelen, zonder gordels en nauwelijks plaats voor lange mannen benen. Maar goed....niet zeuren, we hebben voor hetere vuren gestaan. De eerste stop was een bananenplantage en plas pauze (lees gat).Deze stop bleek echter een totaal legen benzinepomp station te zijn en er stond een man die bananen verkocht. Tja.....

Op weg naar een tempel

Onderweg vertelde hij dat de huizen door Amerikanen ontdekt zijn. Via een satelliet. Ze waren China vanuit de ruimte aan het spioneren en dachten hun hele grote nucleaire basis te hebben gevonden. De huizen staan over een groot gebied en er zijn er wel 15000. Dus Amerika dacht flink beet te hebben. Ze zijde tegen de Chinezen dat ze ze wel door hadden. Maar ook de Chinezen (regering) wisten niet dat de huizen er waren en dus wisten ze ook niet waar de Amerikanen het over hadden. Ze gingen samen met de Amerikanen op onderzoek uit. En idd ze vonden deze ronde huizen, heel veel.

dit is niet neer gezet voor de foto...dit is echt

Family Boeckx

Family Piek

Thee op zijn Chinees

Kip op zijn Chinees

We mochten ook boven kijken en in een slaapkamer

De Hakka bevolking dacht dat het beter was ergen ver in de bergen te gaan wonen zodat ze minder last hadden van allerlei oorlogen. Ze zijn totaal zelf redzaam. Rijst, Thee, Kippen, Eieren, Sigaretten, meubels enz. Nog geen MC Donalds en anders sinds. Het principe van deze huizen en de hakka mensen is een mooi idee. Ze wonen in een groot rond huis en delen alles samen. Ze koken samen op de begaande grond en op de twee verdieping is de opslag. Op de derde en hoger zijn slaapkamers. Het is knus, warm en sociaal. De huizen zijn oud en zo ook de bevolking. De jeugd wil er namelijk niet meer wonen. Dus het sterft uit. Wat jammer is. De mensen in deze dorpen worden gemiddeld wel ouder dan de mensen in de stad. Geen stress en vervuiling en alles puur natuur. Enne minder nicotine in de sigaretten hahahahahaha.

Het was prachtig om te zien. Weer wat geleerd van een andere cultuur. Wat leven deze mensen simpel. Ik heb veel respect voor deze groep mensen in China. Al gaat de jeugd natuurlijk ook al voor het grote geld in de steden. Jammer, maar natuurlijk niet tegen te houden. Waarschijnlijk zullen zij in Shanghai ook tot de arme bevolking behoren. Maar toch zullen zij trots zijn op het feit dat zij in Shanghai mogen leven. Want Shanghai is beter dan de Tulou huizen.....volgens hun.

Helaas hebben we ook van hun eten moeten eten. En dat vindt mijn maag minder. Ik heb nauwelijks gegeten omdat ik het Chinese eten gewoon weg niet lekker vindt. En als er een kip in zijn geheel naar me ligt te kijken en het vet overal vanaf druipt.......hoef ik niet meer. Verder moet je ook niet de hygiene verwachten als in Nederland. Niet bij de maaltijd en niet op de toilet. Daar moet je je even over heen zetten. Het is allemaal goed gekomen en je moet er even doorheen om zulke mooie plaatsen te bezoeken. Het zit weer voor eeuwig in onze hoofden en dat pakken ze ons niet meer af. Straks in Nederland zal ik nog vaak terug denken aan deze ervaring. Het heeft me veranderd. Ten goede.

Zo lijkt die auto niet eens zo erg.

dinsdag 12 november 2013

Afscheidsfeest nr 1

We hadden al eens afscheid genomen in juni omdat we naar Boston zouden gaan. Helaas is dat niet door gegaan omdat de baan niet bij Hans paste. Maar het was een top feest en daar moet over geschreven worden......Ik denk dat we ophouden met feestje vieren. We gaan weer in het gareel lopen in Nederland...Maar wat hebben we genoten. Ik hoop dat we ons in Nederland ook weer op ons plek gaan voelen. Ik denk dat we het erg moeilijk gaan krijgen. In elk geval wordt het nooit meer het zelfde.

Hans en Brenda

Rocio en Stefanos, met deze twee lieve mensen zijn we ons avontuur begonnen. We hebben veel leuke momenten beleeft en ik hoop dat we vrienden kunnen blijven. Rocio komt uit Spanje en Stefanos uit Griekeland. Mavi en haar man komen Spanje en Duitsland. Mavi heeft een tijdje in Nederland gewoont en zij behoorde hier bij de groep Spaanse vrouwen waar ik vaak deel vanuit maakte. Ik zal de twee Spaanse schatjes nooit vergeten. We hebben een sterke band.

Ans en Bas hebben ook in Waalre gewoond en we hebben hier met regelmaat contact gehad.

Edwin in het midden is een compound genoot met wie Hans elke donderdag ging Squashen. Edwin komt uit het westen van Nederland en is getrouwd met een van mijn beste vriendinnen Hanneke.

Edwin had altijd shampoo advies omdat hij voor Uni lever werkt ;-)

Harald en Sandra. Harald is een collega van Hans en Sandra was eigenaar van Shanghai Biking tours en daar heb ik haar ook leren kennen. Zij hebben een geadoteerd kindje alwaar ik wel eens ging oppassen. Koen in het midden is ook een Philips collage uit België we hem en zijn vrouw Ilse op school leren kennen. We bleken veel gemeen te hebben. Etentjes, stappen en gekkigheid hebben we samen veel beleefd. Maar ook Philips trammelant gehad. Koen is heerlijk no nonnens.

Rechts is dan Ilse......o wat zal ik haar missen. Op deze foto alleen maar Belgen. Jurgen, is een compound genoot alwaar we super mee gelachen hebben. Elke vrijdag naar de BBQ en sterke verhalen vertellen. Met Sandra en Jurgen gingen we ook op China tripjes. Wouter de man van Aline (in het blauw) een echte gezellige tebby beer. Sandra getrouwd met Jurgen. Het zijn de ouders van Siebe en Geike. Ik kan zeggen het was echte vriendschap en misschien zijn Belgen terug getrokken mensen maar als je ze eenmaal kent is er niets mis mee. Ik heb genoten van hun vriendschap. We hopen ze vaak terug te zien straks in Europa.

Ilse is mijn rots in de branding. Een zalige vrouw. Wat een geluk dat ik haar heb leren kennen. Wat hebben we veel gedeeld. Vooral een hoop lol. Wat zal ik haar enorm missen. Onze sms sessies die soms 24 uur duurde.

Sjef en Rob met hun dames. Het zijn collega's van Hans. De dames hebben kleinere kinderen en dus hadden we wat minder contact maar het contact wat er was was helemaal top. Hun zien ik straks allemaal weer in Waalre en Eindhoven. Rob en zijn vrouw wonen over twee jaar om de hoek.

Mijn "corner women" vrienden. Mijn echte vrienden. Allemaal van de compound. Stuk voor stuk top dames. Lyn uit NZ is een enorme lieverd, Karen uit de US waar ik veel mee kon bespreken en haar goedheid staat in mijn geheugen gegrift, Marie uit Frankrijk (stomme Franse ;-) ) maar deze is als een zus voor me, Boel uit Zweden is een echte regel dame ze heeft alles altijd helemaal op en top in orde, ze is een hele lieve dame die ik nooit zal vergeten. Zo ook Hanneke een echt Hollandse nuchtere dame. Elke ochtend wandelen en vaak tijd voor koffie of thee. Renata uit Brazilië is een moeder van een vriendje van Wouter. Mensen uit Brazilië zijn feest beesten en we waren altijd welkom. Wat een feest dat ik haar heb leren kennen even als haar vriendin Riassa en hun knappe mannen. Ze hebben me leren koken.

Judith, Lien en Arien. De stap beesten van de compound. Judith is Hollandse eerlijkheid ten top. Ik zag haar weinig maar als we haar zagen was het dikke pret. Haar man Arien is een hele aardige vent. Lien is een super zelfverzekerde Belgische dame die altijd super positief is. Ik heb heel veel respect voor haar. Altijd lol met haar nieuwe vriendjes......

Mijn geweldige Dinfy van de bloemen. Ik ga haar snel in Nederland opzoeken we hebben veel te bespreken over onze top tijd in Shanghai. Liesbeth is gelijk met ons in Shanghai begonnen. Samen naar de flowermarket. Ze is de moeder van Robin en dat is een vriendje van Wouter. Ze hebben altijd samen in de klas gezeten. Ze komen beide uit Nederland.

Hoezo ben ik klein met al dat Hollands welvaren.

Heb ik geluk dat Hans op klein valt.

Cindy is een vriendin van de compound. We zijn beide echte brabo's en stuurde elkaar Brabantse SMSje. Op vrijdag voordat de mannen thuis kwamen dronken we een wijntje. Ze is de voorzitter van de Nederlandse vereniging en dus kon ik haar altijd wel ergens mee helpen. Super gezellig en haar zie ik zeker elke zomer.

Lien is de Belgische alwaar ik het al eerder over had en Chris naast haar is Wouters Juf van de Nederlandse school. Chris heeft Wouter enorm de goede weg op geholpen. Nooit kleinzerig maar ze wist van wanten. Zit niet te dromen Wouter hup werken. We hebben de geboorte van hun zoon Saul van dichtbij mee beleeft. Helaas ook de ondergang van REGO

Stuk voor stuk top meiden

Hans met zijn collega's. Sjef, Jean-paul, Rob en Stefanos.

Monique uit de Filippijnen en ze is getrouwd met Adolfo uit Spanje. Ze is een spirituele dame. We gingen samen naar yoga maar beleefde nog veel meer mooie momenten. Ze is enorm aardig.

En ze heeft me beloond met prachtig en emotionele woorden voor mijn afscheid. Ik voelde me echt geroerd.

Jeroen, Ronald en Jeroen

We zagen de mannen vaak bij school feestjes of op het gala. Ze wonen op onze eerste compound.

Jeroen helemaal rechts heeft vroeger op de Meent gezeten.

Juf Mayke in de bloemetjes juk is een vriendin en de directrice van de Nederlandse school. Altijd professioneel tot ze met ons opstap was.....dan veranderde ze in een geweldig stap monster. Erg gezellig met Mayke....altijd. Super hoe we allemaal uit de REGO ellende zijn gekomen.

Gudai Lu lady's

Renata, Cindy, Ikke, Monique, Raissa, Hanneke, Lynn, Lien, Judith, Marie, Boel, Noy, Sandra, Karen.

Wat zal ik iedereen missen.

Hoe kan het zijn dat je je ergens zo sterk voelt. Ik heb altijd het gevoel gehad hier de hele wereld aan te kunnen. Zulke intense vriendschappen. Ik heb het gevoel dat ik dit nooit meer terug vind. Maar ik ben niet negatief.....nee, ik heb het gedaan en meegemaakt. Het maakt me een volledig mensen en ik neem het mee voor de rest van mijn leven. Ik ben erg blij met deze meer dan geweldige ervaring. Ik gun dit iedereen. Zelfs de mensen die denken dat dit niets voor hun is. Wat een verrijking en heb ik veel geleerd. Meer dan dan op welke opleiding dan ook.